Lees meer over Hellinger's therapie en de discussie daarover

De links verwijzen naar 'Citaten uit ...'.
De originele artikelen zijn opvraagbaar 

De discussie in Trouw, chronologisch

27 Juni 2003
Meisje helpt ouders en laat zich misbruiken; Koert van der Velde; Trouw
[...] Problemen als incest ziet Hellinger als een mislukte poging van de vader een verstoord evenwicht in het gezin te herstellen. De dader is iets ontzegd, meestal door zijn vrouw. De dochter helpt hen door zich te laten misbruiken om zo het evenwicht te herstellen.
,,Seks is niet slecht, zelfs niet als het incest is. Wanneer een kind dat hoort, voelt het zich opgelucht.'' [...]
[Annek] Tol [van de Stichting hulpverlening seksueel misbruik] noemt deze manier van denken 'hartstikke ziek'. ,,Therapeuten die naast de dader gaan staan laten in feite het misbruik doorgaan.'' 

28 Juni 2003
Papa haalt zijn gerief maar elders; Cecilia Reijnen,  Trouw, lezeres 
Ik moet het eerste kind nog tegenkomen dat geheel vrijwillig instemt met (herhaaldelijk) 'seksueel gebruik' door een familielid. Ook als je een kind zou vertellen dat het 'belangrijk is voor het evenwicht binnen het gezin dat papa/broer aan zijn gerief komt' zou het waarschijnlijk antwoorden dat hij dat gerief dan maar ergens anders haalt.

2 Juli 2003
Verbied Hellingers incesttherapie; Alexander von Schmid
Wellicht geeft therapeut-goeroe Bert Hellinger incestslachtoffers verlichting door seks tussen ouders en kind uit de taboesfeer te halen. Maar incest ís slecht. Een slachtoffer kan zich niet tot individu ontwikkelen.
...] Dat Hellinger verlichting biedt neemt niet weg dat incest onacceptabel is. Met zijn bewering dat incest de balans in een gezin kan herstellen, zet hij de deur open voor talloze nieuwe incestgevallen. Hoog tijd dat de wetgever deze vorm van therapie verbiedt.

4 Juli 2003
Hellinger toont hoe kostbaar leven is; Lisette Thooft
[... Hellinger beweert dergelijke onzin helemaal niet. Zijn werk is trouwens geen specifieke incesttherapie. Hij vertelt vaders niet dat ze hun gerief bij hun dochters moeten halen. Hij praat niets recht wat krom is. Er buigt bovendien nooit iemand bij hem voor een vader of moeder van vlees en bloed. Wat zich afspeelt, is een soort psychodrama met spelers.
[...] Daarvoor buig je in zijn opstellingen; niet voor de vader of moeder als persoon, maar voor die ouder als leven-doorgever. [...] In essentie buig je dan voor de kostbaarheid van je bestaan op aarde. Laat mensen zich liever oprecht verdiepen in dit interessante werk.

15 maart 2005
Therapeut Hellinger blijft flirten met Hitler; Koert van der Velde, Trouw, 15 maart 2005
De populaire Duitse new age-therapeut Bert Hellinger (79) heeft ook in Nederland duizenden fans. Maar Hellinger (van 'familieopstellingen') verhult zijn nazi-sympathieën steeds minder. In Duitsland lijkt Hellingers verval begonnen.
Slachtoffers zijn geen haar beter dan daders, vindt new-agetherapeut Bert Hellinger, hier rechts voorsorterend. 

Andere bronnen

< http://www.hellingerinstituut.nl/  >

Is incest liefde? 0-25, september 2003
Incest is een poging tot liefde en een manier om het gezinsevenwicht te herstellen, meent de Duitse therapeut Bert Hellinger volgens een bericht in Trouw in juni. 
 Hellinger zou kinderen laten zien dat ze als slachtoffer van incest geprobeerd hebben het gezin bij elkaar te houden. 
Vindt Hellinger dat inderdaad, en hoe denken zijn collega-therapeuten daarover?

Ik mag mijn eigen leven leiden, Jan Jacob Stam, Open Deur, juli-augustus 2003
Soms leef je onbewust het leven van iemand anders. Je wordt de moeder van je moeder; je draagt een last voor iemand anders in de familie zonder dat je dat weet en wilt. De familieopstellingen van de Duitse therapeut Hellinger helpen om inzicht te krijgen in de plek die we in onze familie innemen. 

Ervaringen van de laatste tijd; Een interview van Harald Hohnen met Bert Hellinger 
op 26 juni 2001 in Berlijn

Familiegeheimen zoeken; Guus van Holland, NRC 14 december 2004
Elf willekeurige mensen zitten om mij heen op een vroege zondagochtend. Mannen en vrouwen, jong en oud, uit alle windstreken, van verschillende afkomst. Allen met hun eigen vragen en hoop op meer duidelijkheid in hun leven. Waar ligt de oorzaak van de twijfel en de pijn? Zou die opgesloten liggen in de familiehistorie? 

Een avond vol heftige emoties en flinke vechtpartijen; Een kijkje bij een familieopstelling; Arne Bijvoets, in: ParaVisie 2005 [?]
Een familieopstelling wordt gebruikt om te proberen problemen in de familiesfeer op te lossen. Hoe deze door Bert Hellinger ontwikkelde werkwijze werkt, is het best te beschrijven door een keer zo'n avond mee te maken. ParaVisie was daarom als gast aanwezig bij een van de famlie-avonden die maandelijks plaatsvinden in Krommenie en georganiseerd worden door therapeutisch centrum The Unicorn.

Bert Hellingers Familieopstellingen; Een therapeutische en spirituele revolutie op komst? Indra Thorsten Preiss, in: Religie & Mystiek  ... 2005 [?]     
Velen die Bert Hellingers werk kennen zijn ervan overtuigd dat de door hem gevonden werkmethode en bijhorende houding een therapeutische revolutie is. 
Zijn analyse over de functie van ons geweten, maar ook wat hij noemt De orde van liefde, verbazen en maken veel helder en duidelijk. Er is volgens Hellinger een ordenende kracht in ons allen werkzaam; in onze ziel. Deze ordenende kracht is niet uitgevonden, ze toont zich in Familieopstellingen. Deze Familieopstellingen hebben zo een krachtige werking omdat zij een nieuw fenomeen bruikbaar maken: het wetend veld.

Anke Manschot, Na één workshop je vader vergeven voor incest; Hoe onschuldig is de populaire methode Hellinger om familieproblemen op te lossen? in Opzij september 2005
De Hellinger familie-opstellingen zijn wereldwijd populair om problemen met je familie op te lossen. Maar de grondlegger ervan, de Duitse ex-priester Bert Hellinger, oogst behalve veellof ook de nodige kritiek. Psychiater Nelleke Nicolai": 'Ik raad incestslachtoffers de familie-opstellingen af.'

Karen Hamaker-Zondag, Familieopstellingen; Zo de ouden zongen, piepen de jongen ...  in: Prana # 151, oktober 2005
'Waar was je?' klinkt het emotioneel uit de mond van een deelneemster bij een familieopstelling. Ze stelt de vraag aan degene die haar vader representeert. En opnieuw: 'Waar was je al die tijd?' [...]
De man die de vader representeerde deinsde een beetje terug voor de vraag van de dochter. Het was duidelijk dat hij de confrontatie moeilijk vond. 'Ik was er toch?' was zijn aarzelende wedervraag, die tot zijn schrik met een heftige emotie van de dochter werd beantwoord. 
'Nee, je was er niet, je was er helemaal niet! 'schreeuwde ze. 
En vervolgens: 
',Ia, je was er wel met je lijf, maar niet met jezelf. Ja, je plakte de band van mijn fiets als die lek was, maar voor de rest was je er niet bij. Je was een vreemde. Ik kon je niet voelen. En ik zag dat mamma je ook niet kon voelen. '
Vader staat er wat bedremmeld bij, maar reageert nauwelijks. Het is net alsof iets in hem zich terugtrekt. Het is net alsof het niet over hem gaat. Hij is lijfdijk aanwezig [... m]aar reageren op de emotie kon hij niet, en daarmee liet hij precies zien waar de dochter haar pijn voelde. [...]
Dit type reactie heb ik verbazend vaak in familieopstellingen terug horen komen. Weliswaar in allerlei varianten, maar toch komt het dikwijls neer op een heel duidelijk basispatroon: De vader laat te weinig van zijn gevoel blijken.

Wybe Veenbaas, Stilte onthullen; Waarnemen in systemisch werk; in: Prana 155, juni 2006
Waarnemen is in deze systemischwerk-context niet echt een activiteit. Als ik zo terugkijk op het begin van dit artikel, het werk met de vrouw, wat heb ik dan eigenlijk gedaan? [...]
Niet in wat ik zeg of doe ontvouwt zich het mysterie. Als ik te snel in actie kom, bedek ik het wezenlijke. 
Van mij wordt hier een andere actie gevraagd, om zaakwaarnemer te kunnen zijn. Ik moet mijn labyrint in, dieper en dieper, tot daar, waar ik thuis ben in mijn eigen wezen. Daar waar ik weet heb van deelnemerschap in een groter geheel, daar waar ik mij ingebed en gedragen voel.
Dit vraagt keer op keer een grote overgave van mij, die ik niet altijd op kan brengen. Toch ontdek ik op steeds diepere lagen, dat 'iemands zaak waarnemen' niets te maken heeft met wat dan ook voor hen te doen, maar door present te blijven in wat zich van binnen en van buiten voltrekt en telkens opnieuw mijn stilte in het midden te vinden [...].
Van daaruit onthult zich iets wat waargenomen mag worden door de aanwezige deelnemers die getuige zijn. Het is prachtig werk, waar ik diep dankbaar voor ben.