Vorige Start Omhoog Volgende

Democratie in Irak 

en in Nederland

Moedig

Tegenwicht Weblog # 2 - 31 januari 2005

Moedig van zoveel Irakezen om ondanks alle dreigingen te gaan stemmen. 
Velen moesten er ver voor lopen en lang in de rij staan. 
Gelukkig verliep het, naar Iraakse begrippen dan, redelijk goed. 
Er is een jonge democratie geboren. 

Hiermee is niet gezegd dat men democratie met wapens kan afdwingen. 
Ook is niet ingestemd met het beginnen van een oorlog op grond van valse berichten en met merendeels valse motieven. Het ging om macht, niet om democratie. 
Hoe dan ook: deze is geboren. 

In welke omstandigheden de mensen toch zijn gaan werken aan de verkiezingen en zijn gaan stemmen, wordt duidelijk uit enkele citaten uit
"Als de dood om te gaan stemmen"
door Florence Aubenas in Trouw van 19 januari 2005.

Jonge democratie: een leerproces

De Irakezen stemden op partijen die gevormd waren op grond etnische en godsdienstige ideeën. Eigenlijk moet men partijen vormen en stemmen op grond van politieke ideeën. 
Bij de Sji'ieten lijkt het misverstand te heersen dat men, als men de meeste stemmen en zetels vergaat, ook de baas is in het land en kan doen wat men wil.
Ook de Sunnieten denken dit en daarom stemden ze niet. 

Kort na de verdrijving van het vorige regiem dachten veel Irakezen dat ze nu voortaan alles mochten doen wat ze wilden: museums beroven, hoofddoekjes verplichten, Baath-leden uitroeien, portretten van Ayatollah's ophangen op universiteiten en iedereen bedreigen die ze weg wilden halen. 

De voorbeelden staan in
"In Irak spreekt de stem van de vrijheid" door Michael Rubi
in NRC 31 januari 2005 - niet on line
Hij vertelt ook dat woorden als 'verdraagzaamheid', 'debat' en 'compromis' eenvoudig niet bestonden in het Arabisch van het vorige regiem. 
Terecht zegt hij: "Democratie is een proces".

Democratie is niet een dictatuur van de meerderheid, maar de belofte om in respect te overleggen met de minderheden en er samen uit te komen. 

Oude democratie: een leerproces

Wij hebben hier een oude democratie. 
Toch mogen onze kamerleden nog wel iets leren, namelijk dat er een scheiding der machten is. Kamerleden vormen de wetgevende macht en mogen niet op de stoel van de rechter gaan zitten. Dit gebeurt nu na zowat elk incident.
Evenmin moeten kamerleden op elk incident reageren. Ze dienen een zekere afstand te bewaren om hun werk in wijsheid te kunnen doen. 
Ook de kiezers mogen nog wel iets leren, 
namelijk dat kamerleden gekozen worden om hun bekwaamheid, hun wijsheid in complexe zaken - 
en dat dit iets anders is dan hun populariteit.
Wijsheid in complexe zaken laat zich niet in one liners neerzetten.
Jip & Janneke zijn nog niet rijp voor het politieke werk.

 

Vorige Start Omhoog Volgende