Lees meer over Moraal & wetenschap
Meer informatie staat in Opiniestuk
# 33 en bijbehorende literatuur
Milieu
Brouwer, Aart, Nederland verdrinkt niet; De Groene
Amsterdammer 29 april 2004
Over zin en onzin van de milieudiscussie. Over onheilsprofeten en nuchtere
deskundigen. En over de weersverwachting voor de komende honderd jaar. Brouwer,
Aart, Klimaat; De Groene Amsterdammer 8 oktober 2005
Over de Nederlandse hoogleraar Arthur Rösch en diens artikel in Energy and
Environment. Rösch bestrijdt de IPCC-redenering en draait deze om.
"Deze omkering van oorzaak en gevolg verklaart wellicht een aantal
ongerijmdheden in de IPCC-rapportage." Deze vermeldt hij en biedt een
alternatief. Hij signaleert drogredeneringen in het IPCC-rappport. Steeds echter
worden alternatieve verklaringen en wetenschappers die ermee komen van het debat
uitgesloten. [Samenvatting door Tegenwicht].
Engels, Joep, De hockeystick onder vuur;
Kan het Kyoto-protocol in de prullenbak als het bewijs niet klopt? Trouw 4 februari 2004
In de wereld van het klimaat is de hockeystick een begrip. Het is het koosnaampje van een beroemde grafiek uit het laatste rapport van het
IPCC, de klimaatcommissie van de VN. De grafiek laat zien dat de temperaturen op aarde sinds het jaar 1000 gestaag zijn gedaald
- schommelingen daargelaten.
Tot 1900: dan wordt het rap warmer op aarde (het blad van de hockeystick). Het IPCC verbond aan de grafiek een veel geciteerde conclusie: de jaren negentig van de 20ste eeuw waren de warmste van het afgelopen millennium.
Maar de hockeystick deugt niet, schrijven twee Canadese onderzoekers [...]
Haverkate, Jan, Opwarming
aarde een sprookje; Geofysicus Broere uit Goor veegt de vloer aan met
rampscenario's van milieubeweging; Wegener Dagbladen, .. Januari 2000
Bijna drie jaar is Adriaan Broere nu terug in Nederland. maar begrijpen doet
hij het nog steeds niet: de hardnekkigheid waarmee vooral in ons land het
broeikas-geloof wordt aangehangen en verspreid. De mensheid zou bezig zijn
door haar spilzieke levenswijze het klimaat op aarde te bederven, a1dus het
kerndogma van deze sekte.
[...] 'Het is allemaal gebaseerd op ongegronde wijsheid van
pseudo-deskundigen en bestuurders die fondsen willen verwerven voor hun
onderzoeken en hun politieke stokpaardjes. Als burger en als wetenschapper
beschouw ik het als mijn plicht daartegen te protesteren'. zegt hij.
[...] Sensationele , rampscenario's verkopen nu eenmaal beter dan
betrouwbare wetenschappelijke gegevens.
[...] Ik denk omdat het ingaat tegen de algemene maatschappelijke trend. De
hetze tegen de broeikasgassen past in een onderstroom die al veellanger
bestaat en die wordt gevoed door het idee dat elke vorm van industriële
activiteit slecht is voor het milieu, terwijl er natuurlijk genoeg bewijzen
zijn van het tegenovergestelde. Knip, Karel, Misleiding en verdraaiing
- Commissie oordeelt dat Lomborg onwetenschappelijk handelde - NRC -11 januari 2003
- Met twee reacties in NRC 18 jan. 2003.
Bjørn Lomborg veegde in The Skeptical Environmentalist de vloer aan
met de milieubeweging. Nu verwijt een onderzoekscommissie hem nalatigheid, kwade
opzet óf onkunde.
Bjørn Lomborg is berispt. Het werk van de Deense statisticus die volhoudt
dat alle verontrusting over aantasting van natuur en milieu onzin is voldoet
niet aan de eisen die je aan een wetenschappelijke publicatie mag stellen.
"Het is in strijd met de standaarden op het gebied van goed
wetenschappelijk handelen.'' Tot die uitspraak kwam afgelopen dinsdag de Deense
raad die speciaal voor het onderzoek van 'wetenschappelijke oneerlijkheid' is
opgericht. Knip, Karel, Herrie om een hockeystick; NRC
5 februari 2005
De reconstructie van het klimaat van de laatste 1000 jaar op grond van
boomjaarringen klopt niet. Maar dat rechtvaardigt niet de verwerping van het
broeikaseffect.
 |
Brink, Erwin van den, Hockeystick; NRC 19 februari
2005
Blijkens zijn artikel, 'Herrie om een hockeystick', heeft Karel Knip het laatste nummer van Natuurwetenschap
& Techniek ingezien in plaats van gelezen en toen wist hij alweer genoeg. Zonder aan te geven wat onze conclusies zijn, noemt hij ze absurd. Daarom de feiten zoals weergegeven nog even op een rij. |
Labohm, Hans, Het
milieu-manifest; Trouw, 14 februari 2004
'De kosten van het Kyoto Protocol voor de deelnemende landen bedragen enkele
honderden miljarden dollars per jaar. Daar staat een netto temperatuurverlaging
tegenover van 0,02 (twee honderdste!) graad Celsius in 2050. Dat is op een
normale thermometer niet waar te nemen.' Al vijftig jaar wordt de westerse
wereld geteisterd door een steeds langere litanie van milieu-angsten. Volgens
econoom Hans Labohm, als gastonderzoeker verbonden aan Instituut Clingendael, is
er geen wetenschappelijke grond voor dit alarmisme. Waarom is het dan toch zo
succesvol? 'Het doemdenken appelleert aan archetypische denkbeelden:
apocalyptische visies die door de eeuwen heen steeds weer in nieuwe gedaanten
opduiken.' Labohm, Hans, Klimaatsceptici;
27 augustus 2004; Liberaal Reveil december 2004
De klimaatsceptici ontkennen niet dat er sprake is van klimaatverandering. In de geschiedenis van de aarde is klimaatverandering de norm. Maar dat heeft niets te maken met een significante menselijke
invloed. Labohm, Hans, Requiem
voor Kyoto; Trouw 8 oktober 2005
Het aflopen van de eerste fase van het Kyoto-klimaatverdrag in 2012 betekent
tevens het einde van dit verdrag, meent econoom Hans Labohm. Ontwikkelde landen
als de VS en Australië, en opkomende landen als China, India en Brazilië deden
al niet mee. Nu heeft ook Italië aangekondigd in 2012 te zullen uitstappen. En
Tony Blair heeft onlangs laten weten geen heil te zien in een vervolg op Kyoto,
omdat het te duur is. Hij ziet meer in een technologische aanpak van
milieuproblemen. Kyoto: het is einde oefening.
|
Gerlach, reyer, Smeltende gletsjers zeggen genoeg; Trouw
14 oktober 2005
Reactie op Labohm.
Labohm signaleert terecht dat de klimaatlobby gebruik maakt van de meest
pessimistische voorspelling. Zelf doet hij dat echter ook bij zijn
economische voorspelling. Zolang we de ijsbergen zien smelten: laten we toch
maar iets doen.
[Samenvatting Tegenwicht] |
National Geographic, Global warning, Bulletins from
a warmer world; themabijdrage, september 2004. NRC 10
augustus 2005:
Niet de bindende emissie-afspraken van het Kyotoverdrag, maar technologische vernieuwing vormt het beste antwoord op klimaatveranderingen, zo vinden de VS, Australië, China, India, Japan en Zuid-Korea. Daarmee zetten zij de Europese aanpak terecht te kijk, meent Joshua
Livestro. In plaats van te volharden in `Koyoto' zou Europa moeten streven naar een Atlantisch-Mediterraan Partnerschap, vindt Joost van
Kasteren:
|
Kasteren, Joost van, Hoog tijd voor een alternatief voor
'Kyoto'; NRC 10 augustus 2005
|
|
Livenstro, Joshua, Aziatisch milieuverdrag getuigt van
gezond verstand; NRC 10 augustus 2005
|
| NRC 12 augustus 2005: Reactie:
Samson, Diederik, Stop ideologisch gevecht over het
klimaatprobleem; NRC 12 augustus 2005 [Samenvatting van Tegenwicht:]
Inderdaad, zegt Diederik Samson, Tweede-Kamerlid voor de PvdA, de
wetenschappelijke basis onder het IPCC-rapport en de hockeystick van Mann is
wankel. "En het Amerikaanse parlement is van harte welkom om mee te
doen aan de discussie, maar parlementen doen aan
politiek en niet aan wetenschap." Kyoto en het
Amerikaanse plan hoven elkaar niet te bijten of uit te sluiten, zo
kritiseert hij Van Kasteren. Maar ook Livestro: "Wie [...] zoals
Livestro het klimaatprobleem wil gebruiken om een strijd tussen de Europese
en Amerikaanse opvatting te beslechten, negeert de urgentie van het
klimaatprobleem." [...] "Afspraken over het klimaat zijn al veel
te lang verlamd door elkaar beconcurrerende politici, technici en
diplomaten. Het is tijd om daarmee op te houden." |
Verstegen, Wybren, Het Museum van de Twijfel;
Trouw, 17 april 2004
Door onderzoek naar de rol van de zon op het klimaat is de discussie over het
broeikaseffect beslist, denkt de milieuhistoricus Wybren Verstegen en hij beseft
dat 'artikelen van sceptici, inclusief het mijne uit 1996 en het Milieumanifest
van Hans Labohm in Letter & Geest (14 februari 2004) thuishoren in het
museum: een verzameling van afgedankte theorieën uit de grillige geschiedenis
van het wetenschappelijke klimaatonderzoek'. Voormolen, Sander, Dolfijnstress
... en handelsstress; NRC, 11 januari 2003
Zijn dolfijnen de dupe van het verheffen van economisch belang boven de
wetenschappelijke feiten?
Twee dolfijnonderzoekers zeggen deze week in The New York Times dat
hun wetenschappelijke resultaten politiek onwelgevallig waren
en daarom onder het vloerkleed zijn geveegd. Wadbiologen moeten zwijgen;
Staatssecretaris Fabel komt jubilerend Alterra een lesje leren; Wegener
Dagbladen, 8 november 2001
Wadbiologen van onderzoeksinstituut Alterra op Texel mogen van het
ministerie van landbouw, visserij en natuurbeheer, hun belangrijkste
opdrachtgever/financier, geen uitspraken meer doen die politiek gevoelig
liggen.
Het betreft zaken als schelpdiervisserij in relatie met de voedselsituatie
voor vogels, zeehonden in relatie met de opvang van zieke dieren in de crèche
van Pieterburen, windturbines op het wad in relatie met natuurschade,
enzovoorts.
Algemeen
De
Wetenschap is niet meer vrij, Colin Tudge, Ode,
september/oktober 1999
(Index On Censorship, mei/juni 1999)
Wetenschappelijke
informatie dient het fundament te zijn voor de inrichting van de samenleving en
voor het leven van mensen. Maar commerciële, bureaucratische en zelfs ideologische
belangen vertroebelen de berichtgeving vanuit de wetenschap. Belangrijke
ontdekkingen en toepassingen zijn nauwelijks toegankelijk voor het publiek. Een
aanklacht: diegenen die informatie achterhouden, zijn vijanden van de samenleving.
De
Discours, (Habermas), Gieles 1992, pp 45 ev.
Het begrip 'discours ' is afkomstig van Habermas, met
name van diens veel geciteerde hoofdstuk van 1971. [..] Habermas bespreekt
in dat stuk zijn aanzet tot een algemene theorie van het communicatieve
handelen. In het dagelijks leven is communicatief handelen noodzakelijk,
doch pas mogelijk als men over en weer vooronderstelt dat de
gesprekspartners aanspraak mogen maken op geldigheid van wat zij zeggen. Zo
niet, dan stopt de 'gewone' communicatie en moet men overstappen op de
discours. Daarin worden die geldigheidsaanspraken expliciet ter discussie
gesteld. De discours dient dus om de geproblematiseerde geldigheidsaanspraken
van meningen, normen en uitingen met argumenten te funderen.
Geldigheid
van uitspraken in de discours (Habermas), Gieles 1992, p. 50
Habermas onderscheidt drie werkelijkheidgebieden of wereldperspectieven die
elk hun eigen type uitspraken, hun eigen criterium, hun eigen taalvorm en
hun eigen discours(gedeelte) vereisen.
Seksualiteit
Gieles, Frans
Oellerich, Thomas D.
Kernachtiger dan in deze titel kan het niet geformuleerd
worden:
"Rind, Tromovitch en Bauserman: politiek incorrect – wetenschappelijk correct" in: Sexuality &
Culture, 4(2), 2000.
Okami, Paul
Hoe in de Amerikaanse
wetenschappelijke literatuur seksuele contacten tussen volwassenen en
kinderen worden vertekend.
Rind,
Bauserman & Tromovitch
De auteurs zijn zelf weer aan het woord in "De
veroordeelde meta-analyse over seksueel misbruik van kinderen; Deugdelijke
wetenschap en lang uitgebleven scepticisme" door Rind,
Bauserman & Tromovitch in de Skeptical Inquirer van juli 2001.
Meer Engelstalige literatuur is weergegeven in het
Engelstalige Statement # 13.
|
