93_Wilders ...

Wilders: de terreur van de emotie

Tegenwicht weblog # 93, 8 september 2007

Kamerdebat

Wat een armzalige vertoning: een kamerdebat dat over een wetenschappelijk rapport over het islamitisch activisme zou gaan. Daar ging het helemaal niet over.

Er was geen logica of wetenschap te bespeuren. Het ging ook niet over islamitisch activisme, noch over de islam, slechts over de islamofobie en het activisme van de heer Wilders.

Emoties overheersten het debat, Wilders beheerste het debat, Wilders "gijzelde de kamer" zoals kamerleden en commentatoren opmerkten. Hoe kan het gebeuren dat Wilders tien minuten spreektijd had en toch ruim anderhalf uur spreektijd innam?

Haat zaaien

Een van zijn acties is om imams die "haat zaaien" hier weg te krijgen. Zelf doet hij niet anders dan haat zaaien, polariseren, provoceren, beledigen, emoties bespelen. De bepleiter van "vrijheid" (van meningsuiting) wil de Qur'an verbieden en minister Vogelaar vanwege een mening die zij geuit had wegsturen.

Beide voorstellen maakten geen schijn van kans, wist hij, maar zijn doelen zijn ook anders: aandacht, stemmen trekken.

Vogelaar heeft niets meer gezegd dan dat wij de moslims wel een handje mogen helpen om te integreren en dat over een paar honderd jaar wel eens elementen islam-invloed op onze cultuur te bespeuren zou kunnen zijn naast de christelijke en joodse elementen: volgens haar "de wortels van onze cultuur". Zij vergat even het veel belangrijkere humanisme en de verlichting dat ons de secularisering bracht, het cruciale kenmerk van onze cultuur. De Tegenwicht-kat en - konijnen spraken er al over in weblog # 90.

Wat een waanzin. Waar is het cijfer nul uitgevonden? De bril? De psychotherapie? Het kritisch lezen van oude teksten? Waar ligt de bakermat van de moderne geschiedenis? Waar zijn Plotinus, Plato en Aristoteles vertaald? Nog altijd in Bagdad met zijn dertig buyu'ût al-hikma, 'huizen van wijsheid' ofwel universiteiten.

Emoties, geen logisch denken

Nee, de Kamer was hier geen b'ayt al-hikma, geen 'huis van wijsheid'. Emoties, stemmen trekken (die van 'de gewone man'), elkaar een hak zetten, inspelen op 'het publiek', aandacht trekken, polariseren en haat zaaien - oftewel Wilders - beheersten het debat. Wie het niet met hem eens is is "een lafaard". Hij is het dus die moedig onze fantastische cultuur verdedigt tegen de "barbaarse" islam - en wel op een waarlijk barbaarse manier die niet ver afstaat van ordinair schelden en stoken. Genoeg hierover.

Wat zegt het WRR Rapport?

WRR: Dynamiek in islamitisch activisme, aanknopingspunten voor democratie en mensenrechten, 2006.

Weinig meer dan volstrekt logische en te onderbouwen gedachten:

	Dat je geen vrede bereikt door mensen uit te sluiten, maar door ze in te sluiten, door met ze te praten, door ze een plek te geven.
	Dat de islam niet alleen maar uit fanatieke islamisten bestaat.
	Dat niet 'de' islam strijdig is met democratie en mensenrechten, maar alleen bepaalde fanatieke vertakkingen daarvan.
	Dat er hier te weinig gedegen kennis van de islam is.
	Dat er meer zaken een rol spelen: sociale, economische en vooral politieke.
	Dat godsdienst en staat naast elkaar kunnen - en behoren - te staan.
	Dat er meer kansen liggen in gesprek, dialoog, diplomatie dan in afwijzing, uitsluiting en polarisatie.

Politici draaiden het debat de nek om

De reacties van een aantal politici en opiniemakers waren beschamend irrationeel en dodelijk voor het debat:

	"Politiek pamflet", "Wereldvreemd" (Ayaan Hisri Ali, VVD - die het rapport niet gelezen had - Trouw 12 april 2006)
	"Onzorgvuldige lariekoek" (Maxime Verhagen, CDA - NRC 11 april 2006)
	"Knoeiwerk" (Sylvain Ephemenco, columnist, Trouw 13 april 2004)
	"Groot gebrek aan inzicht" (Uri Rosenthal, VVD - NRC 18 april 2006)
	"Roze bril" (Nahed Selim, Trouw 15 april 2006)
	"Eenzijdig rapport" (Paul Cliteur, Trouw 19 april 2006)
	"Positivisme met oogkleppen" (Eidert Mulder, Trouw 15 april 2006)
	"Politieke charletanerie" (Afshin Ellian, NRC 15 april 2006).

Einde debat.

Politiek en wetenschap

Politici bestempelen hier een wetenschappelijk rapport - zonder het gelezen te hebben - als "onwetenschappelijk" enzovoorts, zie hierboven, niet omdat het onwetenschappelijk is, maar omdat het politiek door hen ongewenst is, voor hen politiek incorrect, 'dus' voor hen wetenschappelijk incorrect.

Dit lijkt toch wel erg sterk op het gedrag van bepaalde regimes in het Midden- of Verre Oosten, die door dezelfde politici worden verafschuwd en bestreden.

Maar niet alleen in het Oosten, juist nu ook in de VS:

"Sinds senator Joseph McCarthy in de jaren vijftig jacht maakte op linkse intellectuelen, is de academische vrijheid in de Verenigde Staten niet meer zo ernstig in gevaar geweest als nu.
[...]
In deze oorlog is geen behoefte aan analytische categorieën en concepten. Wetenschappers die zich afvragen waarom 'zij' ons haten, wat de historische oorzaken en de sociale achtergronden zijn, worden beschouwd als een veiligheidsrisico.
[...]
Studenten worden betaald om hun professoren te bespioneren. Aan de hand van citaten uit colleges, artikelen of voordrachten - vaak uit hun verband gerukt - worden dossiers en zwarte lijsten aangelegd.
[...]
Het Department for Homeland Security mag nagaan welke boeken u koopt en leent. Het controleert via Google en andere internetdiensten naar welke publicaties u op zoek bent. Zij moeten die informatie geven, maar mogen de klant niet melden dat ze dit doen. Amerikaanse onderzoekers mogen bepaalde bevindingen niet doorgeven aan buitenlanders, ook al werken zij al lang in de VS en is hun inbreng cruciaal voor het onderzoek. Artikelen of boeken van auteurs uit landen die onder een embargo vallen, mogen in de VS niet verschijnen."

Dit is uit: Amerika bekijkt zijn hoogleraren als verdachten; Historicus Doumani signaleert verval academische vrijheid in de VS; Dirk Vlasblom, NRC Handelsblad 4 april 2006

Anders dan veel politici, probeert de WRR over de islam wel feiten en meningen te scheiden; Rob de Wijk, Trouw, column, 21 april 2006
De politieke reactie op het rapport ging over de politiek zelf, niet over de inhoud. Harde kritiek, zonder lezing van het rapport, ondermijnt de geloofwaardigheid en het gezag van diezelfde politici. Hun reactie bevestigde ook de constatering van de WRR dat politici in sjablonen denken en door harde uitspraken actie en reactie uitlokken.

Politiek en wetenschap, meningen en feiten, dienen te onderscheiden domeinen te zijn, elk met hun eigen discours en de daarvoor geldende regels. Wij schreven hier al eerder over:

	Moraal en wetenschap, Opiniestuk # 12, en
	Politiek correct - ook wetenschappelijk correct? Opiniestuk # 33.

Als beide discoursen verwisseld worden of zich te zeer gaan mengen - in dit geval: als politici op voorhand ongewenste conclusies als "onwetenschappelijk" enzovoorts gaan bestempelen is het einde debat.

Niet voor ons. Wij laten hieronder citaatsgewijs nog eens wat andere geluiden horen: wat meer rationele geluiden.

Over het WRR Rapport

	Islamdebat is een karikatuur; Cees van der Laan, Trouw 6 september 2007 Volgens de WRR manifesteren zich in de islam steeds meer denkers die democratie, godsdienstvrijheid en mensenrechten op islamitische gronden nastreven. Tal van islamitische groeperingen zouden hervormingen zoeken binnen bestaande politieke stelsels.
	'Islam kan democratie helpen'; Froukje Santing, NRC Handelsblad 11 april 2006 Het Nederlandse klimaat van wantrouwen en confrontatie jegens islamitisch activisme is contraproductief en onterecht, vindt de WRR.
	'Critici van islam zijn ongeloofwaardig'; Froukje Santing, NRC Handelsblad 12 april 2006 Moslimdeskundigen prijzen de WRR voor zijn rapport over de islam. "Kampioenen van de vrije meningsuiting worden ontmaskerd." De onderzoekers trekken de integriteit van de critici in twijfel. Volgens hen getuigt het debat in Nederland van onvoldoende kennis van de islam en van de vele islamitisch-politieke denkstromingen en bewegingen. En ze houden deze critici medeverantwoordelijk voor het klimaat van confrontatie en wantrouwen dat de afgelopen jaren in Nederland is ontstaan tussen moslims en niet-moslims.
	Haal de angel uit islamitisch activisme; Wendy Asbeek Brusse Jan Schoonenboom; NRC Handelsblad 20 april 2006 De WRR praat met zijn rapport over het islamitisch activisme de politieke islam helemaal niet naar de mond. Eén ding is zeker: blijvende uitsluiting doorbreekt de radicalisering niet.
	Iedereen zijn eigen shari'a; Maurits Berger ziet al 100 jaar vrije interpretatie in islamrecht; Dirk Vlasblom, NRC Handelsblad 29 april 2006 Hoe vreemd het ook klinkt, het islamitische activisme is één van de moderne stromingen van de twintigste eeuw. Het jargon is alleen niet het onze en het leidt niet tot dezelfde uitkomsten. Wij beschouwen onze samenleving als af. Wij hebben de hele race gelopen, vinden we, en staan bij de finish te wachten op de anderen. Maar zij rennen ons voorbij, want ze lopen een andere race.
	Theedrinken met terroristen; Interview met Alastair Crooke; Thijs Broer & Joost Janmaat; VN 6 mei 2006 Alastair Crooke, voormalig politiek rapporteur van de Britse inlichtingendienst MI 6, geeft de WRR groot gelijk. "Critici die zeggen dat we zulke groepen moeten buitensluiten, en die organisaties als de mijne verwijten thee te drinken met terroristen, vergroten juist het risico voor de westerse samenleving."
	In gesprek met de islam (1); Wendy Asbeek en Jan Schooneboom; De Helling, Zomer 2006 De WRR adviseerde onlangs om contacten aan te gaan met het islamitisch activisme. ‘Naïef’, zo luidde de kritiek. De auteurs lichten toe waarom toenadering zoeken verstandiger is dan uitsluiten.
	In gesprek met de islam (2); Joost Janmaat, De Helling, zomer 2006 De felle kritiek op het WRR-advies in gesprek te gaan met de islam is een bewijs van het vijandsdenken over de islam, aldus Joost Janmaat. Hij doet een aantal voorstellen hoe de confrontatiepolitiek doorbroken kan worden.