Start Weblog Inhoud Wat is nieuw English

De ideologie van de rechtse elite

De ideoloog van de PVV doet een boekje open

Tegenwicht Opiniestuk # 57, 29 december 2010 

 


Over: 
Martin Bosma, 
De schijn-élite van de valse munters; 
Drees, extreem rechts, nuttige idioten, Groep Wilders en ik; 
Bert Bakker, 
Amsterdam 2010

Een lijvig boek, geschreven door de ideoloog van de PVV, dat maakt nieuwsgierig: wat is dan die ideologie? 


Wat Bosma schrijft 

Tegenwicht 
- De elite 
- Complotten 
- Ideologie 
- Islamisering 
- Dogma's 
- De Nederlands-Marokkaanse jongens 
- De geschiedenis 
- 'Islamisering - nu? 
- Dhimmitude en taqiyya  
-
De demagogische retoriek 

Over ideologie
- Godsdienst en (politieke) ideologie 
- Het liberalisme 
- Solidariteit en verdraagzaamheid 
 

Wat Bosma schrijft

De inhoud valt tegen. Het is een eindeloze opsomming van feiten en, vooral, van citaten, geschreven in een duidelijk demagogische retoriek. Het boek bevat meer citaten dan inhoudelijke argumenten: 'die en die heeft (toen al) dit en dat gezegd, dus is het zo.' 

Zo worden vader en zoon Drees opgevoerd, die toen al waarschuwden tegen 'de massa-immigratie' en alle problemen van dien. De PVV stamt dus in rechte lijn af van deze beroemde mensen.

Het meest geciteerd is Jacques de Kadt, Het fascisme en de nieuwe vrijheid, Amsterdam 1939 - en latere werken van hem. 

De Kadt in 1972 over 'de opstandelingen van de sixties':
"Nieuw-linkse vernietigers en anarchisten, linkse communistenbewonderaars, dolgeworden ex-kerkelijken en godsdienstige radicalen, pacifisten en de vele afval[s]producten van de welvaartsstaat die zich in hun vele subculturen blijven wentelen."
Dit is het motto in Bosma's boek bij hoofdstuk 17. Enkele regels daaronder schrijft Bosma: 
"De Kadt stelt sinds de jaren dertig zijn meningen nooit bij." 

Het boek is geschreven in een retorische stijl: die van het rotsvaste eigen gelijk, zonder een zweem van enige twijfel of zelfkritiek. 

De inhoud laat zich eenvoudig samenvatten en vervolgens reduceren tot enkele syllogismen.

A - Wij zijn rechts,
B - rechts is goed (= axioma), 
C - dus wij zijn goed. 
 
A - De islam is een politieke ideologie 
B - Dit is fout, 
C - Dus de islam is fout
A - Wij spreken als en voor 'het volk', 
B - het volk, de meerderheid van 'hardwerkende Nederlanders', heeft altijd gelijk, [*]
C - dus wij hebben altijd gelijk. 
 
[*] "Volgens een recent onderzoek door de Duitse socioloog Detlef Pollack denkt 62 procent van de Nederlanders positief over moslims." - Herman Vuijsje in NRC 28 december 2010 - dus de meerderheid, waarde heer Bosma.
A - De elite heeft de macht en is links, 
B - links is slecht, 
C - dus de elite is slecht. 

De begrippen 'links' en 'rechts' zijn nergens gedefinieerd of omschreven. 'Rechts' is meestal gewoon "rechts", maar het woord 'links' wordt meestal voorzien van "extreem"of "radicaal". 

"Er bestaat", zegt hij, "helemaal geen rechts extremisme in Nederland. 'Extreem rechts' is een bedenksel, een links bedenksel, bedoeld om links bij voorbaat aan een morele superioriteit te helpen." (Blz 266)

Markant is het lange hoofdstuk 22 waarin betoogd wordt dat de nazi's nationaal socialistisch waren, dus socialistisch, en, we weten het: 

A - De nazi's waren fout, heel fout, 
B - de nazi's waren socialistisch, 
C - dus socialisme is fout, heel fout. 

Het is allemaal mis gegaan in de revolutie van de zestiger jaren. Toen kwam links aan de macht. Niet alleen in de staat, ook in de kunst, de universiteiten, de media, de politie, defensie, de rechtelijke macht, de vakbonden, zelfs de werkgevers, de ambtenaren met hun 'subsidiesocialisme', de homo's en de kerken. Ziedaar de machtige Linkse Kerk. 

De ergste misvatting van links is het multiculturalisme, hier consequent "multikul" genoemd, met - nog erger - het cultuurrelativisme. 

Tegenwicht

De elite

Ja, 'de elite' heeft het wel gedaan bij deze ideoloog. Het hele boek is een grote aanklacht tegen 'de elite' ... door een kamerlid, een der vice-voorzitters zelfs, die nu dus ook tot de elite behoort. Anders Wilders wel; die is zowat geboren en getogen op het Binnenhof; een fractievoorzitter behoort toch echt wel tot de elite. 

Tegenover de elite staat dan Het Volk, een opgeklopte tegenstelling. De echte scheidslijnen lopen dwars door elite en volk heen. 

Complotten

Bosma's boek is rijk aan complot-denken. Een links complot heeft hier 'de sluizen open gezet' voor 'de moslims' die nu ons land 'overspoelen' met alle problemen van dien. Hij vergeet even dat al die tijd het CDA en de VVD volop meeregeerden. Bovendien: wie haalde de eerste generatie gastarbeiders hierheen? Dat waren de bazen van de industrie, lieden die je moeilijk van 'links denken' kunt betichten. 

'De machtige linkse kerk', annex linkse media, rechterlijke macht en veel meer: dit is een mythe. Kennelijk is er behoefte aan een mythe met een vijandbeeld. Het minderhedenbeleid is ontstaan in alle vorige kabinetten, bijvoorbeeld dat van Van Agt-Wiegel. In alle kabinetten regeerden de VVD en/of het CDA mee. 

Vanaf toen werd de analyse verlegd van 'de armoede van de arbeider' (dus: klasse) naar 'de andere cultuur van de minderheden' (dus: etniciteit). En pas nu naar 'de andere religie - pardon: politieke ideologie - van de moslims'. Na de etnische obsessie zien we nu de obsessie met religie - pardon: ideologie. Alsof de criminaliteit en overlast alleen en uitsluitend - toen - door een etnische minderheid, en - nu - door een religieuze minderheid gepleegd zou worden. 

"Wanneer het figuren als Martin Bosma, en met hem de PVV, ernst is met hun idee in de socialistische voetsporen van Jacques de Kadt en Willem Drees te treden, dienen zij om te beginnen het denken in etnische en religieuze vakjes op te geven. Gezien hun obsessie met de islam is dit echter niet waarschijnlijk. [...] Klasse is de gemene deler van veel maatschappelijke problemen, dus dient de tweedeling bij die wortel te worden aangepakt." 
Leo Lucassen & Wim Willems (hoogleraren sociale geschiedenis), Integratie moet zich richten op álle laagopgeleiden; NRC Handelsblad 27 november 2010. 

Ideologie

De islam is, zo zegt Bosma, een politieke ideologie. Och ja, het christendom heeft geen politieke ideologie, het CDA dus ook niet. Het jodendom heeft geen politieke ideologie, de staat Israël ook niet. Die wil niet 'het land innemen', noch de joodse wetten doorvoeren. Nee, alleen de islam heeft, nee: is een politieke ideologie. Erg fout, dus. Hoewel, ook de PVV heeft en is een politieke ideologie, maar ja, dat is natuurlijk de goede ideologie. 

Islamisering

Islamisering? Er zijn helemaal geen miljoen moslims in Nederland, zoals de PVV voortdurend beweert. Het aantal als zodanig geregistreerden ligt er al behoorlijk onder, op een 850.000, maar dit zijn mensen die uit 'een islamitisch land' komen, bijvoorbeeld uit Turkije, waar ook christenen wonen en binnen de islamieten ook de Alevieten die als zeer vreedzaam bekend staan. 

Bosma ziet de islam als een grote eenheid met overal eenzelfde ideologie, "een ideologie die uit is op onze vernietiging" (blz 304), een veroveringsideologie die zich maskeert als godsdienst" (blz 306). 

De islam echter heeft net zoveel richtingen, stromingen en sekten als de protestanten in Nederland. Het meest bekend en berucht is de onverzoenlijke scheiding tussen sunnieten en shi'ieten

Bosma kent er maar een; een gematigde islam bestaat voor hem niet, alleen een fundamentalistische islam die de heilige geschriften letterlijk neemt. Bosma doet dit trouwens ook. Hij negeert de bibliotheken vol die er geschreven zijn over de interpretatie van die heilige teksten. 

Bosma interpreteert ook: hij legt het woord islam uit als 'onderwerping' "- aan de wil van Allah, welteverstaan" (blz 176). Correct. Hij ontkent dat het ook 'vrede' betekent die men juist door de overgave aan God kan bereiken. Bosma maakt er meteen een streven naar "de wereldheerschappij" van, en wel "via de militaire strijd". Hij vergeet dat alle godsdiensten, in het bijzonder de monotheïstische - uitgezonderd het jodendom -  nastreven dat ze overal in de wereld worden aangehangen. 

Slechts een fractie van de als moslim geregistreerden ziet ooit een moskee van binnen, leeft volgens de islamitische leefregels; wie dit enigszins wel doen, zij weten nog heel weinig van de Qur'an (ze horen deze alleen in het Arabisch) en de islam af. Enkele ouderen, een klein middenkader, nauwelijks jongeren hebben er althans enige kennis van. Maar toch, zegt Bosma, 'Nederland is al geïslamiseerd'. Alarm! Apocalyptisch bijna: we gaan ten onder! 

Angst!

"Extreem rechts bespeelt de angst die men zelf creëert. Angst is een product, een constructie. Er wordt gesproken over criminaliteit van 'buitenlanders', over de armoede waarin ze leven, de taalachterstand, de schooluitval. 
Maar als het een Nederlandse bevolkingsgroep zou betreffen, zouden die problemen dan reden zijn om bang te worden voor die mensen? 
Men zou het probleem moeten definiëren in sociaal-economische termen, niet in termen van angst. Het wordt in termen van angst uitgedrukt als het gaat om verschillen: zij en wij."
Kees Beekmans, Moslims zijn geen machines; De verleiding van het populisme vanuit Marokkaans perspectief; De Groene Amsterdammer 18 november 2010. 

Dogma's

Het boek is rijk aan dit soort dogma's, rijk aan complotten en verdachtmakingen, rijk aan angsten - en volkomen gespeend van elke vorm van zelfkritiek of twijfel. 

Het voert te ver om overal op in te gaan. We kiezen er nog enkele onderwerpen uit:

De 'Marokkaanse' jongens - pardon, "straatterroristen";
de geschiedenis, in het bijzonder die van de islam, het christendom en het antisemitisme, hierbinnen met name de kwesties van 
dhimmitude en taqiyya; voorts
de demagogische retoriek.

De Nederlands-Marokkaanse jongens 

De problemen met hen - 'de Marokkaanse straatterroristen' - worden in het boek geweten aan de islam

Dit klopt van geen kant. Juist deze jongeren zien geen moskee van binnen; ze zijn voor de imam en consorten onbereikbaar. Ze bidden niet, ze vasten niet en ze doen alles wat Allah en zijn profeet verboden heeft, zoals alcohol en drugs gebruiken, anders eigendommen niet ontzien en zo meer. 

"Alles wordt maar islamisering genoemd. Maar jongeren gaan echt niet met de koran in de hand een oud vrouwtje beroven. Dat heeft niets met geloof te maken. [...] Maar de imam heeft geen invloed op de straatcultuur." 
Aukje van Roessel, 'Ik ben bovenal een Gouwenaar; Mohammed Mohadis over geloof en politiek in moderne tijden; De Groene Amsterdammer 18 november 2010. 

Hun bron is niet een geloof, de islam, maar een cultuur, en wel de straatcultuur. Deze heeft niets met de islam te maken, het is een puur westerse cultuur, een macho cultuur, overgewaaid uit de grote steden van de VS en de Antillen. 

De combinatie hiervan met een vaak zwakke opvoeding, niet een tot zelfbeheersing, en een gebrekkig vermogen om te communiceren levert de problemen op. 

'Terugsturen'? Ze zijn hier geboren, ze zijn Nederlanders. Wij zullen dit probleem moeten oplossen. Een sociaal probleem begint met een sociale analyse ervan, niet met een religieuze fantoom-analyse. 

Een recent Duits onderzoek, slechts summier vermeld in Trouw van 11 december 2010, kon "geen empirisch bewijs vinden [...] voor de samenhang van gewelddadigheid en een islamitische religieuze achtergrond". Wel met "een slechte integratie, gebrekkige communicatie en een vasthouden aan bepaalde mannelijkheidsbeelden".

Dan komt Hans Werdmölder met een betere analyse:

Marokkaanse lieverdjes hebben de toekomst; Hans Werdmölder, Trouw 27 november 2010
"Het integratiedebat sleept zich al jaren voort. Hoe krijgen ’rot-Marokkanen’ en autochtonen samen een toekomst in Nederland? Criminoloog Hans Werdmölder belicht overlast, botsende werelden en haat versus haat."
Zie ook Tegenwicht weblog # 113: Nederlandse straatjongens; Het zijn geen 'Marokkanen'; 23 november 2008 . 

De geschiedenis

Bosma kent de geschiedenis slecht - of gaat er wel erg selectief mee om. In zijn boek verschijnt de islam als de grote veroveraar van de wereld, en wel met extreem veel geweld. Eenmaal dominant in een regio, wordt er stevig onderdrukt en gedwongen tot de islam, zegt hij. Daar tegenover verschijnt 'de joods-christelijke cultuur' als erg braaf en vredelievend. Zowel de joden als de christenen weten echter echt alles van dominantie en onderdrukking. 

Bosma 'vergeet' dat alle grote imperia met geweld zijn ontstaan, denk aan het Romeinse Rijk en het Heilige Roomse Rijk later, over 'christelijk' gesproken. Toen keizer Constantijn katholiek werd, werd plotseling het hele westerse Romeinse Rijk verplicht katholiek. 

Het joods-christelijke westen zou slechts vreedzaam zijn, de islam slechts op verovering uit. Ooit gehoord van de zeer westerse en super joods-christelijke Noord-Amerikanen en hun genocide op de Indianen en de Eskimo's? Waren de Duitsers ook niet deel van het christelijke Westen? En de huidige VS? 

Over 'joodse cultuur' gesproken, blijkbaar kent hij de bijbelboeken Numeri, Jozua en, enkele eeuwen later, de beide boeken over de Makkabeeën niet. Samen te vatten als God's on our side. Tegenwoordig noemen we zoiets genocide of minstens massamoord. Religie? En/of politieke ideologie? 

En dan: joods-christelijk? Juist het christendom heeft de joden eeuwen lang onderdrukt. Er was zelfs een christelijke staat die de joden compleet wilden uitroeien. Wat is er van het joodse denken nu nog opgenomen in de huidige Nederlandse cultuur? Vrijwel niets, of het moet het Oude Testament zijn, door vele protestanten nog altijd aangehangen. Humanistisch-christelijk, dit zou nog te verdedigen zijn. De Verlichting, en zo meer. Maar Bosma heeft het vooral over de islam en daartoe duikt hij, behoorlijk selectief, in de geschiedenis. 

Het islamitische rijk is met een klein leger gevormd, overigens vele jaren na de dood van de profeet. De omliggende staten waren flink verzwakt door onderlinge twisten en daardoor gemakkelijk in te nemen. Geweld? Ja. Extreem geweld? Nee, voor die tijd subnormaal geweld. 

In 711 kwam de islam in Spanje Europa binnen. Ai, een godsdienst van buiten Europa? Niet best! Pardon, ook het christendom kwam van buiten Europa, van het Midden-Oosten. Om nog niet verder te spreken over het in ons land nu zo geliefde boeddhisme. 

In het islamitische rijk leefden christenen en joden in betrekkelijke vrijheid naast de islamieten. De grote jodenvervolging is begonnen na de reconquista in 1492, de verovering van Spanje door de christelijke vorsten. Toen kon ook de Inquisitie haar gang gaan. 

Het Osmaanse rijk kende een ruime regionale en religieuze mate van vrijheid en daardoor in de bloeitijd weinig interne conflicten. Een edict van de Osmaanse regering uit 1839 stelde dat alle onderdanen voor de wet gelijk waren. Minderheidsgroepen konden zich emanciperen. Het ging de christenen goed en hun emancipatie werd door het Osmaanse gezag bevorderd. Er was geen antipathie tegen 'Het Westen'. De voertaal aan het hof was Frans; men kende er Voltaire en de andere Franse klassieken. Er werd volop gestudeerd. 

ZemZem 1-2007, De Osmaanse erfenis. 
ZemZem 2-2010, blz 26
Van harem naar Hongarije en v.v.; De Ottomaanse veroveraar sultan Süleyman (1494-1566) bracht een Gouden Eeuw teweeg; Biografie; Michel Leezenberg, NRC Handelsblad 17 december 2010
Henk Boom, De grote Turk; in het voetspoor van Süleyman de Prachtlievende (1494-1566); Atheneum, Polak & Van Gennep 2010. 

Sultan Süleyman, 'De Grote Turk' werd ook kanunι genoemd, 'de wetgever' vanwege zijn strenge - precies wat de PVV wil - maar rechtvaardige bewind. 

Hij is geroemd vanwege "zijn tolerantie van islamitische sekten en niet-islamitische minderheden. Deze tolerantie stond in schril contrast met de felle religieuze oorlogen die het christelijke West-Europa [... toen] teisterden." (NRC 17 december 2010) 

Al even groot is het contrast tussen de tolerantie van deze islamitische sultan en de wreedheid van het nationalisme in de Balkanoorlog en daarna in precies hetzelfde gebied. Hij bevorderde ook veel cultuur en kunst, de 'hobby van de linkse elite' volgens de PVV, al kun je een sultan, 'de Prachtlievende', moeilijk echt links noemen. 

'Islamisering' - nu

Men loopt dan wel een beetje achter, zoals minister Donner al recentelijk opmerkte. Onze samenleving steunt op natuurwetenschap en techniek. Beide steunen op de wiskunde. Zonder de vroegere 'islamisering' hadden wij hier geen algebra gekend, niet het getal nul, geen medische kennis gehad (inclusief oogoperaties en psychotherapie) en evenmin kennis van de Griekse klassieken als Plato en Aristoteles, de aartsvaders van de westerse filosofie en wetenschap. De Renaissance was uitgebleven, de Verlichting wellicht ook. 

Michiel Leezenberg, Islamitische filosofie; een geschiedenis; Bulaaq 2001 ev. 

Het antisemitisme is vooral specifiek een christelijk verschijnsel. Het heeft even geleefd in de vroegste islam, op het niveau van stammen en clans, niet van volkeren. Het leeft nu bij de huidige moslims, maar dat heeft nauwelijks iets met de Qur'an of het geloof te maken, het heeft alles te maken met de politiek van de huidige staat Israël. 

Zo is er wel meer. Hij spreekt over "De jihadistische genocide op de Armeniërs (bijna honderd jaar geleden)", terwijl de daders daarvan niet 'de Osmanen' waren, maar de toen al relatief autonome en toen al sterk seculiere Turken zijn geweest. Het motief was politiek (omdat de Armeniërs de Russen zouden steunen), niet religieus. 

Dhimmitude en taqiyya

Bosma en Wilders kennen enkele begrippen van de islam. Ze doen daar echter hetzelfde mee als de salafisten doen: ze trekken ze volledig uit de context, het historische verband en alle nuances van dien. Ze verabsoluteren de begrippen en plaatsen ze, volledig onterecht, in hun eigen vertaling en context hup-boem in onze tijd en samenleving naar hun eigen eigentijdse behoeften. 

Dhimmitude is het verschijnsel dat niet-islamitsiche gemeenschappen wel konden leven in het oude islamitische rijk, maar dat ze meer belasting moesten betalen en minder rechten hadden. In het Osmaanse rijk werd echter de gelijkheid voor de wet in 1839 vastgesteld, terwijl gelijkheid voor de belasting in 1856 werd afgekondigd (ZemZem 2-2010 p. 26). 

Bosma tilt dit onvertaald naar het heden. Hij beschuldigt Nederland en Europa - pardon, 'de linkse elite' - ervan een dhimmitude-houding aan te nemen door zich onderdanig te gedragen tegenover de moslims. Bosma spreekt van "het capitulantendom" (blz 226). 

Dit is zwaar overtrokken. Hij 'vergeet' gemakshalve ook de Pax Romana: onderwerp je aan de Romeinen, betaal belasting aan de keizer, dan laten we je verder met rust. Tegenwoordig hebben we de Pax Americana. Het verschijnsel komt in alle grote rijken voor - maar nu in Europa juist helemaal niet.

Taqiyya is letterlijk 'het ware doel verbergen'. Het is de toestemming, sommigen zeggen de plicht, om als moslim in een niet-moslimland jezelf aan te passen aan de daar heersende regering; om zo wat water bij de wijn te doen als het om het naleven van de islamitische leefregels gaat. Men kan als het ware 'stilletjes, voor zichzelf' een moslim zijn voor zover het kan, en naar buiten toe een aangepaste burger van een staat of rijk.

Ook dit verschijnsel komt ruimschoots voor in alle rijken. De christenen van het oude Rome wisten er terdege van, maar na de bekering van keizer Constantijn wisten de Romeinse niet-katholieken er ineens terdege van. Men kon Jupiter alleen maar stilletjes en stiekem aanbidden. Hoeveel taqiyya 'christenen' zou dit hebben opgeleverd? Het Romeinse rijk was groot - en ineens Rooms-katholiek. De christelijke cultuur kon zijn gang gaan, dank zij de toenmalige vorm van de taqiyya. 

Joods-christelijk? Waag het niet om buiten het toenmalige Palestina Joods te zijn! Enkele eeuwen later wist de Inquisitie daar wel raad mee.

En ook nu de PPV-stemmers; zij maken zich niet gaarne als zodanig bekend. Zij leven als aangepaste nette burgers - nu ja, niet allemaal dus - zij verbergen hun rancune, haat en wrok maar ... totdat zij de macht hebben. En die streven ze na. Nieuws nieuws onder de zon dus.

Bosma overdrijft (weer) zwaar door 'dus' iedere (gematigde!) moslim een leugenaar te noemen, die alleen maar stilletjes afwacht tot zijn shari'a is ingevoerd. Het begrip is bij de moslims zelf nauwelijks bekend. Bij de PPV des te meer - zonder de context. 

Taki-watte? Waar heb je het over? Maurits Berger, NRC Handelsblad 28 oktober 2010 
De aanname dat moslims hun ware bedoelingen zouden verhullen - bekend als takiyya - is onzinnig, betoogt Maurits Berger. Moslims kennen het fenomeen niet eens. 
 
"Toch is er [...] een gematigder Nederlandse islam in ontwikkeling. [...] Juist die Nederlandse benadering raakt echter ondergesneeuwd in het huidige vijandige islamklimaat. 
'Het is irritant dat media klakkeloos Wilders' beperkte interpretatie van de islam overnemen. Hij trekt allerlei begrippen uit hun context en doet alsof elke moslim zich in het geniep zit voor te bereiden op het invoeren van de sharia in Nederland.' "
Joeri Boom, Bekeerlingen mogen best nog dineren; de nieuwe moslims; De Groene Amsterdammer 18 november 2010. 

Bosma projecteert - en dit doet hij vaker. Het boek wemelt van de projecties. Zij zijn fout, wij zijn goed, ook al doen we nagenoeg hetzelfde. Bijvoorbeeld de macht willen hebben en onze strenge wetten ingevoerd willen zien. 

Over wetten gesproken: de shari'a is geen wet of wetboek. Het is een bibliotheek vol geschriften met en over gedragsodes, waarover de schrijvers het doorgaans oneens zijn. Er zijn allerlei rechtsscholen in de islam, elk met hun eigen opvattingen. 

De demagogische retoriek

Enige retoriek kan in een politieke discussie geen kwaad. Ook hierboven zijn wel enkele retorische vragen gesteld. Maar Bosma maakt het wel erg bont, zo ongeveer op alle 333 bladzijden van zijn boek. "Massa-immigratie", ingezet door de  "subsidieslurpers" ...waar door "de verzorgingsstaat wordt vernietigd" ... komen vele malen voor. Analyse en weerlegging ervan zou een boek van dubbele omvang vergen. Hieronder slechts enkele citaten die voor zich spreken. 
 
"De jaren zeventig laten zich lezen als een periode van extreem links machtovernames. Een voor een gaan ze voor de bijl: kranten, omroepen, universiteiten. [... krant, omroep ...] valt [...] ten prooi aan de radikalinski's. [... een reeks voorbeelden ...] Al deze extreem linkse coups d'état worden voorgesteld als 'verzet tegen regenten'." (Blz 71)
 
"[...] een bizar hoge ontwikkelingshulp en [...] een enorme massa-immigratie." (blz 72)
"Het is de meest dramatische verandering van de Nederlandse bevolking sinds eeuwen: het naar Nederland halen van een miljoen moslims." (blz 75)
"Zullen in de toekomst de leiders van politieke partijen afreizen naar Rabat of Ankara om daar de ring te kussen van gezaghebbers om de zegen te vragen voor hun partij? [...] Er is geen enkele garantie dat het niet gebeurt." [...] "... hoezeer het standpunt van de PvdA [...] is ingegeven door de wens te dansen naar de pijpen van de islamitische stem." (Blz 136)
"[...] heeft een aantal politici het hoofd laten hangen naar het moslim-electoraat."
Een vreemd verschijnsel, toch, dat politici luisteren naar het electoraat. De PVV belooft dit expliciet aan het Nederlandse electoraat. 
 
"Bij de verkiezingen voor het Europese Parlement in 2009 stemt 76 procent van de niet-westerse allochtonen links." (blz 148)
Foei! Ze hebben blijkbaar een mening! En dan ook nog links! Hoe durven ze! 
 
"De dominante factor die bepaalt of de sharia in Nederland wordt ingevoerd, is niet zozeer de oemma, maar het is de machtige linkse kerk, met zijn cruciale machtsposities." (blz 148) - "Shariasocialisten" (blz 156)
 
"Gaat Israël ten onder, dan is er weinig hoop meer voor ons. Marcheren de legers van Hamas en Hezbollah door de straten van tel Aviv, dan zijn Amsterdam en Parijs reddeloos verloren." (Blz 275)
 
"Met de massa-immigratie heeft de linkse elite een kloof in onze samenleving gecreëerd die zijn historische gelijke niet kent." 
(blz 284 in hoofdstuk 25, getiteld "Linkse kak".) 
Op dezelfde bladzijde staan sneren naar Femke Halsema - nog meer gechargeerd op blz 286 -, Alexander Pechtold, Elsbeth Etty en de NRC. De sneren naar Cohen zijn ronduit onbehoorlijk en apert onwaar. 
Het is dus de linkse elite ("kak")die een kloof creëert - niet de PVV met haar voortdurende polarisatie.
 
Uit het boek van Christoffer Lasch: "Niet meer de top is de bewaarplaats van de deugden in de samenleving, maar het volk. Het is niet het volk dat losgeslagen en de weg is kwijtgeraakt, maar de elites." [...] "De elites vertonen tegenwoordig volgens Lasch gebrek aan historisch besef, zelfzuchtigheid en een 'dodelijke haat jegens alles wat niet is zoals henzelf' oftewel: intolerantie." (blz 290)
Ah, het volk en de PVV kennen geen haat tegen wie anders is, dus; zij zijn tolerant. Hoezo 'haat zaaien'?
 
"Niet een samenzwering doet ons de das om, maar links 'idealisme'. Hun goede bedoelingen voeren ons regelrecht naar het kalifaat [.... en naar] de ondergang van de verzorgingsstaat, democratie en sociale stabiliteit." [...] "We krijgen Hollandistan." (blz 320)

Aan het einde van het boek treedt Bosma op als profeet: hij werkt die toekomst als Hollandistan uit in een groot aantal voorspellingen die hij als 'zeker weten' voor het voetlicht brengt. Nee, hij stelt geen vragen, al zeker niet bij zichzelf en zijn ideologie. 

Bosma en de zijnen menen de wijsheid en de waarheid in pacht te hebben, de enige echte waarheid dus. Dit is de politiek gevaarlijk. Politiek gaat immers altijd over verschillende interpretaties, niet over waarheden die als absoluut worden gezien. 

Bevrijd de politiek van de onverbloemde waarheid! Essay - De essentie van een democratie - Marcel ten Hooven, De Groene Amsterdammer 28 oktober 2010

"In de persoon van Geert Wilders heeft zich een politicus met een grimmige zendingsdrang in het centrum van de macht genesteld. Hij vindt het legitiem om iedereen die afwijkt van zijn beeld van de ware Nederlander met neerbuigendheid of zelfs verbale agressie te bejegenen. Tijd om het begrip 'waarheid' in de politiek te relativeren."

Over ideologie

Godsdienst en (politieke) ideologie

De islam zou dan geen godsdienst zijn maar (slechts) een politieke ideologie. Dit is iets uit de demagogische trukendoos van de valse tegenstellingen. 'Politieke ideologie' ... het klinkt lekker eng. 

Het is apert onjuist om te ontkennen dat de islam een godsdienst is. Er is voortdurend sprake van het dienen, eren, aanbidden van God. Blijft over dat het - niet slechts maar ook een politieke ideologie is of, beter, impliceert

Hoe eng het klinkt, er is niets mis mee om er een politieke ideologie op na te houden. Alle politieke partijen en alle politiek bewuste burgers doen dit. Er is vrijheid van meningsuiting om die ook uit te spreken. Bosma maakt hier gebruik van: hij spreekt in zijn boek als de ideoloog van de PVV. 

Wie christelijk is, kan zijn geloof beleven en kan een CDA oprichten, dan wel een ChristenUnie of een SGP, al naargelang de politieke ideologie die men aanhangt. Wie moslim is kan hetzelfde doen of op een partij stemmen die de eigen ideologie het beste vertegenwoordigt. 

Het christendom impliceert een politieke ideologie - het zou er bijvoorbeeld een van naastenliefde en duurzaam rentmeesterschap moeten zijn. Eerbied voor de schepping - bijvoorbeeld de dieren ... Men ziet de Tien Geboden graag als seculiere wetten terug, hetgeen gedeeltelijk ook het geval is. 

Een probleem met religies is dat men daar met overtuigingen werkt. Meer dan een mening die ter discussie kan staan, is een overtuiging boven alle twijfel en kritiek verheven. Al snel is het een axioma, een stelling die zo vanzelfsprekend is dat hij zonder bewijs wordt aangenomen. Voor meningen en voor kennis bestaan toetsingprocedures: rationele discussie en empirisch onderzoek. Overtuigingen laten zich niet toetsen en leiden dus al snel tot conflicten. 
Vincent Icke, Tussen Huygens en Multatuli, NRC Handelsblad 2 december 2010
Meningen staan in hoger aanzien dan feiten. Overtuigingen worden nog hoger gewaardeerd. Zo hoog, dat gelovigen erin zijn geslaagd speciale bescherming te verkrijgen in de grondwet. Kies toch voor de wetenschap, stelt Vincent Icke. 
"De islam is een wereldgodsdienst. Net als bij elke godsdienst geldt hier het risico dat de eigen religie boven de democratie gesteld wordt." Ruud Lubbers tegen het CDA, Trouw 6 december 2010. 

Als één godsdienst een politieke ideologie impliceert is het wel het jodendom met haar 'Beloofde Land'. Niet minder het confucianisme met zijn eerbied voor het gezag. De islam impliceert dat men graag wil dat de geboden van Allah en de deugdzaamheid van de Profeet terug te zien zijn in de wetten van de staat. 

Met deze verlangens, deze ideologie, is niets mis zolang men er rekening mee houdt dat er ook medemensen zijn die er een andere ideologie op na houden. Democratie is de creatieve en dialogische botsing der meningen, waaruit, als het lukt, een consensus kan voortkomen. 

Uit voor rechtse denkers onverdachte hoek is onlangs nog door Paul Cliteur betoogd dat juist de monotheïstische godsdiensten (meervoud!) het gevaar lopen de goddelijke wetten hoger te stellen dan de menselijke wetten, wat kan leiden tot een niet-democratische stellingname en zelfs tot religieus gemotiveerd geweld. Dit is ook gebeurd, maar niet alleen in de islam, ook in het jodendom en het christendom. 
 
'Gelovige moet zich aan wet houden' - Wilfred van de Poll - Interview - Trouw 30 november 2010

In zijn nieuwe boek ’Het monotheïstisch dilemma’ analyseert Paul Cliteur de theologische wortels van religieus terrorisme. Dat kan volgens hem ontstaan als gelovigen gehoorzaamheid aan de wil van God belangrijker vinden dan het gehoorzamen aan de wetten van hun land. En niet alleen de islam is gewelddadig, ook het christendom en jodendom roepen volgens Cliteur op tot geweld.
 

De stelling van Paul Cliteur: de hedendaagse staat is vooralsnog te zwak tegenover religieus terrorisme; Interview, Elsbeth Etty, NRC Handelsblad 4 december 2010.
Margeert van Schie reageert in een ingezonden brief op 11 december met de opmerking dat wij in Nederland maar een zo'n geval kennen: de moord op Van Gogh. "Voor op een na alle moslims in Nederland is er dus geen moeilijk dilemma." 
 
'We hebben ze op ideeën gebracht' - Paul Cliteur over religieus terrorisme; Arjan Vissen in VN 27 november 2010. 

Met het feit dat men, christen, moslim, er een ideologie op na houdt, is echter op zich niets mis. Het gaat natuurlijk om de inhoud van die ideologie. 
(a) Is die humaan? 
(b) Bevat die kwaliteit en diepgang? 
(c) Is die ingebed in de filosofie? 
(d) Is die gedegen beargumenteerd? 
(e) Is die falsifieerbaar? 
(f) Is er rationele discussie over mogelijk? 
(g) Verenigt die zich met de democratie?  

Bij de SGP en de ideologie van de staat Israël komen we dan al in de problemen, net zozeer als bij Hamas, terwijl China ook al onze twijfels oproept, zo niet, dan Iran wel. Maar niet minder ook de Tea Party beweging in de VS - en niet minder ook de PVV.

Als we bovengenoemde vragen aan de door Bosma beschreven ideologie stellen, dan vinden we een ideologie 
die (a) slechts humaan is voor een deel van de inwoners van dit land,
die (b) een danig gebrek aan diepgang vertoont,
die (c) in het hele boek geen enkel filosofische onderbouwing geeft - of het moet de schaarse verwijzing naar de Verlichting zijn,
die (d) zich niet discutabel en falsifieerbaar opstelt - men kent geen enkele twijfel of zelfkritiek,
die (e) zich meer baseert op opgeklopte emotie dan op rationaliteit, meer op retoriek en demagogie dan op zorgvuldig denken,
die (f) behoorlijk selectief met de feiten en de geschiedenis omgaat en
die (g) de basis onder de grondwet, artikel 1 ervan, de basis van onze rechtsstaat, onderuit wil halen.

Wie erg kritisch naar de islamitische ideologie kijkt, zou tot een vergelijkbaar oordeel kunnen komen, behalve dan op punt (c), gezien de omvang van de islamitische filosofie.

Zo ja, dan heeft de ideologie van de PVV een goed broertje aan de islamitische ideologie en is er sprake van een broederstrijd. Bijna een tweelingbroer heeft de PVV dan aan de salafisten, slechts een van de vele islamitische scholen, omdat beiden de heilige boeken letterlijk nemen - iets wat zelfs in de islam vrijwel niet meer gebeurt; de discussie gaat over de interpretatie van die oude teksten. 

Wat beide groeperingen ook doen is het verkondigen dat de islam en de westerse seculiere staat niet samen kunnen gaan. Beide groepen hopen c.q. vrezen ook dat de salafisten deze 'oorlog' gaan winnen. De kans op dit laatste is klein, want het salafisme is hier in Nederland op zijn retour.
 
Jarik Stollinga, Geloof en denk; de gematigde weg van de jonge salafisten; De Groene Amsterdammer 18 november 2010.
 
"Hoe groter de bereidheid van deze samenleving om moslims te accepteren, hoe groter de bereidheid van moslims om zich te voegen naar de huidige mores."
Abdelkader Benali; Rotterdam: het nieuwe Istanboel; de toekomst van de islam; De Groene Amsterdammer 18 november 2010.

Het liberalisme

Bosma sluit zich in zijn boek aan bij vermaarde socialisten als vader en zoon Drees en Jaques de Kadt. Hij verwerpt echter het (huidige) socialisme. Hij beroept zich nogal vaak op Bolkestein, maar spreekt niet over het liberalisme als bron van zijn denken. Hij volgt slechts het populisme van Bolkestein, niet diens liberalisme. 

Wilders komt van de VVD, die toch het liberalisme aanhangt, maar ook hij kiest alleen voor het populisme, niet voor het liberalisme. Dit is vreemd voor mensen die de vrijheid van het individu zo hoog in hun vaandel hebben staan, tot in de naam van hun partij toe, terwijl juist het liberalisme deze vrijheid als hoogste goed kiest. 

Het kan goed zijn om nog eens te kijken naar het echte liberalisme - niet de slappe thee van het neoliberalisme die de VVD schenkt, maar het echte, oorspronkelijke liberalisme. Niet dat dit zou leiden naar het gedachtengoed van Bosma c.s.; nee, het leidt eerder tot kritiek op deze ideologie. Twee recente gedegen achtergrondartikelen helpen ons hierbij.

Het heilige verdient erkenning en bespotting - Essay  - Liberalisme en islam - Erik van Ree, De Groene Amsterdammer 18 november 2010 
Is de islam, waarin burgers ongelijk behandeld worden, verenigbaar met de liberale democratie? Theoretisch niet,  in de praktijk wel. Als er maar ruimte is voor kritiek. 

De crux in zijn scherpe betoog is dat de vrijheid tot denken van het individu de kern is van het liberalisme. Dit impliceert dat men dus ook niet-liberalistisch mag denken en zich deze vrijheid mag ontzeggen. In de Nederlandse rechtsstaat is dit ook mogelijk (een PVV mag bestaan!). Maar dan mag ook de islamitische denk- en levenswijze bestaan. Dit kan ook, zolang er zowel tolerantie als kritiek kan bestaan. 

Kritiek is in de islam theoretisch niet mogelijk - het Woord van God valt men niet aan - maar praktisch wel, naar blijkt uit de denk- en levenswijze van, zeg ik dan, ruim 99% van de Nederlandse moslims. 

De voorwaarden zijn dan dat zowel kritiek als tolerantie realiteit zijn. Kijken we naar de ideologie van Bosma cs, dan zien we dat tolerantie daar geen feit is, dat kritiek op anderen, de linkse subsidieslurpende grachtengordel elite, het boek zo ongeveer vult, maar dat zelfkritiek en zelfs de geringste twijfel er volledig in ontbreekt. 

In die wereld valt dan inderdaad niet met de islam te leven, maar in de wereld van de mensen die wel tolerantie en kritiek - ofwel het liberalisme - bedrijven, valt met de PVV weer moeilijk te leven. Er staat "moeilijk", er staat niet "niet". 

Tolerantie impliceert dat men ook het intolerante verdraagt. Vrijheid impliceert dat men ook de intoleranten de vrijheid gunt. Maar kritiek impliceert dat men hen ook bekritiseert, ofwel Tegenwicht geeft.

Hoezeer het boek van Bosma ook anderen "radicaal" noemt ('de linksen'), zelf is hij ook zonder veel twijfel radicaal te noemen. Radicaliteit geeft altijd problemen. Vandaar een pleidooi voor gematigdheid als tweede achtergrondartikel:

Liberalisme onder vuur - Pleidooi voor gematigdheid - Essay - Ian Buruma, De Groene Amsterdammer 7 oktober 2010.
"In de geschiedenis zijn veel verdorven compromissen gesloten, maar meestal niet door liberalen. Want liberale tolerantie is niet hetzelfde als onverschilligheid, het  compromis heeft zijn grenzen. Het beste antwoord op vermeende islamitische dreiging is vrijheid en verdraagzaamheid."
"Wat voor dreigingen er ook nog van het radicale islamisme mogen komen, uit binnen- of buitenland, een oproep tot 'oorlog met de islam', en andere quasi-heroïsche gebaren zullen de gevolgen alleen maar erger maken. De meest effectieve verdedigers van de liberale democratie waren altijd, en zijn nog steeds, het slag van liberalen die vrijheid, gematigdheid en tolerantie hoog houden."

Voor echte vrijheid zijn gematigdheid en tolerantie, evenals solidariteit en verdraagzaamheid de sleutelwoorden. 

Solidariteit en verdraagzaamheid

'We moeten elkaar bemoedigen'

Beatrix van Oranje, uit: Kersttoespraak 2010
[...]

Ieder mens heeft behoefte aan een veilige plek en een bestaan in harmonie met anderen; met elkaar maken wij deel uit van één samenleving. Daarom moeten wij zorgen dat de basis sterk blijft en de verhoudingen evenwichtig. 

Vrees voor onbestemde veranderingen leidt tot onrust en onzekerheid over de toekomst. Dan komt ook het maatschappelijk weefsel onder spanning. Wanneer mensen het vertrouwde niet meer herkennen, groeit wantrouwen. Maar geduld, respect en saamhorigheid kunnen tegenwicht bieden. Het komt aan op maatschappelijke verbondenheid.

[...]

Medemenselijkheid, betrokkenheid en solidariteit zijn krachten die binden en in moeilijke tijden houvast kunnen bieden.

[...]

Dagelijks merken we dat over uitgangspunten en verwachtingen ten aanzien van het algemeen belang verschillend wordt gedacht. Het gevaar bestaat dat het gemeenschappelijke wordt verzwegen en verschillen worden uitvergroot. Dan worden muren van vermeende tegenstellingen opgetrokken en verharden standpunten. 

Maar het is juist belangrijk te zoeken naar wat verbindt en elkaar over en weer te bemoedigen. Uiteenlopende opvattingen horen natuurlijk bij een open samenleving. We kunnen de verschillen niet ontkennen maar moeten ze zien als startpunt voor maatschappelijke dialoog. Het is niet nodig elkaar te overtuigen om elkaar te verdragen. Dát is de basis van wederzijds respect.

[...]

Bij de processen die het menselijk leven beheersen zijn wij allen betrokken. In tal van verbanden zijn wij met elkaar verbonden. Door ons te richten op een gemeenschappelijk perspectief kunnen wij trachten angst en argwaan te overwinnen en een goede balans te vinden tussen ’wij’ en ’zij’.

[...]

Start Weblog Inhoud Wat is nieuw English