Juist links moet staan voor de absolute waarde van mensenrechtenTitus Rivas
< http://www.vanhartepardon.nl/index.php > In sommige linkse kringen leeft de waan dat je links kunt zijn zonder de juistheid van bepaalde absolute morele normen en waarden te onderkennen. Elke ethiek zou volgens deze gedachte volledig afhangen van iemands individuele, relatieve perspectief en er zouden dus ook geen geldige ethische oordelen geveld kunnen worden die dat relatieve perspectief zouden overstijgen. Het bizarre aan deze visie is natuurlijk dat ook typisch linkse doelen, zoals het kleiner maken van de inkomensverschillen tussen werkenden of een zo groot mogelijke solidariteit met uitkeringsgerechtigden, worden gedevalueerd, doordat men er met evenveel recht voor als tegen kan zijn. Dit ontkracht natuurlijk elke argumentatie ten gunste van genoemde doelen en versterkt het cynische beeld van normen en waarden als iets waar iedereen vanuit het eigen belang nu eenmaal anders tegen aankijkt. In feite zit er dan ook een forse denkfout achter, namelijk dat de geldigheid van een ethisch stelsel bepaald wordt door de consensus die erover bestaat. De descriptieve constatering en verklaring van het feit dat mensen individueel verschillen in basale normen en waarden wil normatief nog helemaal niet zeggen dat verschillen op dit gebied ook wenselijk zijn. Er zijn universele morele waarden mogelijk waaraan men allerlei individuele, relatieve posities ondergeschikt kan maken, zoals blijkt uit de rechten van de mens en uit dierenrechten. Dat maakt de moraalfilosofie tot een zinvolle bezigheid die niet gereduceerd kan worden tot het wetenschappelijk in kaart brengen van de meest uiteenlopende opvattingen die mensen er opna houden. Normatieve ethiek is geen descriptieve eticologie. Nu gebeuren er maar al te vaak dingen die je vanuit linkse idealen alleen maar sterk kunt afkeuren, omdat je anders niet langer geloofwaardig bent. Een voorbeeld is de inhumane manier waarop minister Rita Verdonk omspringt met de belangen van asielzoekers, zowel van mensen die nog wachten op een beslissing als vooral ook van illegalen. Je moet wel erg blind zijn om Verdonks beleid nog verdedigbaar te willen noemen. Haar houding eind 2005 tegenover de overlevenden van de brand in het uitzettingscentrum op Schiphol laat er geen enkele twijfel meer over bestaan dat deze minister een set normen en waarden hanteert die haaks staat op de mensenrechten. De rook van de noodlottige brand eist meer aandacht op dan Verdonks rookgordijnen van gespeelde menselijkheid. Laten we niet langer doen alsof de postmoderne afwijzing van de absolute waarde van mensenrechten hetzelfde is als mild begrip tonen voor ieders persoonlijke
achtergronden. Lieden als Rita Verdonk laten met hun beleid onomstotelijk zien dat we niet het
'doordrukken' van mensenrechten moeten afzweren, maar juist de 'gesofistikeerde' twijfel aan de algemene geldigheid
ervan. Juist voorvechters van links moeten ophouden het moreel relativisme te presenteren als bevredigend antwoord op rechts
moralisme. Alleen dan kunnen we het rechtse ongelijk overtuigend aantonen.
|
