Titus Rivas, http://titusrivas.blogspot.com/ , 20 december 2009

Dierenartsen beginnen met het ruimen van geiten en schapen was vanmorgen te lezen op de website van nu.nl en van de Partij voor de Dieren. Het zou om maar liefst 40.000 dieren gaan. Kennelijk hebben de handtekeningenacties niet mogen baten, hoeveel mensen hier ook aan mee hebben gedaan. Beschaving en een basaal mededogen moeten voor de zoveelste keer wijken voor hebzucht en egoïsme.

Niet dat dit een uitzondering vormt zo rond de kerst. De slachthuizen draaien immers op volle toeren om de meeste mensen te voorzien van een extra 'feestelijk' maal. Er zullen wel miljoenen dieren meer sterven speciaal voor de kerstdis.

Wat mij de laatste tijd meer dan ooit choqueert, is dat sommigen zulke misstanden als onvermijdelijk zien, als iets wat nu eenmaal bij deze wereld hoort en waar je je vooral niet te druk om moet maken. Er zou zelfs geen duidelijk onderscheid gemaakt kunnen worden tussen goed en slecht. Dat onderscheid zou berusten op een soort illusie, vergelijkbaar met het (objectieve) bestaan van de kerstman.

Door wel uit te gaan van goed en slecht, zou je 'moralistisch' en 'dualistisch' bezig zijn (en daarmee kennelijk toch ook slecht?).

In spirituele kringen spreekt men nog wel eens gewichtig van het concept non-dualiteit. Onze ideeën over morele versus immorele handelingen zouden niet realistisch zijn, omdat de ultieme realiteit zulke 'bekrompen categorieën' zou ontstijgen. Er kan ook geen vooruitgang of achteruitgang zijn, alles is al 'perfect' (goed?) zoals het is en wat rest zijn totale berusting en overgave (Hoezo eigenlijk? Het is toch allemaal al perfect zo, dus inclusief onze houding?).

Het valt me op dat je dit soort dingen vooral hoort van mensen die zelf relatief weinig problemen hebben en zeker geen slachtoffer van groot onrecht. De geiten en schapen die nu samen met hun ongeboren jongen (evenals alle 'kerstkalkoenen' etc.) onnodig worden gedood, hebben geen boodschap aan deze ideologie van de non-dualiteit. Net zomin als menselijke slachtoffers van genocide, uitbuiting of onderdrukking bijvoorbeeld.

We moeten geweld niet met geweld vergelden, maar we moeten wel scherp blijven zien wanneer er onrecht in het spel is. Niets verdringen maar geweldloos verder strijden voor het goede en tegen het kwaad. Het hoeft allemaal zeker niet zo te gaan! We kunnen dingen veranderen, als we er maar echt voor gaan staan.