Citaten uit

Anders dan veel politici, probeert de WRR over de islam wel feiten en meningen te scheiden

Rob de Wijk, Trouw, column, 21 april 2006

[...]

Enige afstand zou het debat over het WRR-rapport Dynamiek in Islamitisch Activisme niet hebben geschaad. Veel politici bleven steken in boosheid en nietszeggende meninkjes. Van een groep gekwalificeerde onderzoekers die er drie jaar aan heeft gewerkt, mag worden verondersteld dat weloverwogen tot conclusies is gekomen. Dat rechtvaardigt een serieuze reactie van de politiek. En dan is het verstandig om het 234 pagina's tellende rapport te lezen alvorens een oordeel vellen.

De politieke reactie op het rapport ging over de politiek zelf, niet over de inhoud. Harde kritiek, zonder lezing van het rapport, ondermijnt de geloofwaardigheid en het gezag van diezelfde politici. Hun reactie bevestigde ook de constatering van de WRR dat politici in sjablonen denken en door harde uitspraken actie en reactie uitlokken.

[...]

Met name de conclusie dat het politieke en publieke debat op grond van weinig kennis over de islam wordt gevoerd ,sloeg in als een bom. De reactie deed mij denken aan die op een rapport van Elco Brinkman over nationale veiligheid van september vorig jaar. Hij schreef:

"[...] gebrek aan kennis".

Ook toen reageerden politici als door adders gebeten; hypernerveus dus.

Het ontbreken van kennis is inderdaad een groot probleem.
[...]
Ik doel op conceptuele kennis die het mogelijk maakt weloverwogen analyses te maken, steekhoudende conclusies te trekken en op basis daarvan richting aan het debat te gegeven. Dit soort kennis ontbreekt ook over de islam.

De gevolgen daarvan worden versterkt doordat in de politiek steeds minder onderscheid wordt gemaakt tussen feiten en meningen. De VVD'er Van Baalen stelde onmiddellijk dat het WRR-rapport 'onjuist' is. 'Onjuist' duidt op een feit, maar blijkt een mening omdat Van Balen het rapport onmogelijk gelezen kon hebben.

De WRR tracht wel feiten en meningen te scheiden. Veel conclusies komen redelijk overeen met ander onderzoek. Door radicale bewegingen bijvoorbeeld bij het politieke proces te betrekken, blijkt extremisme te kunnen worden beteugeld. Onvrede wordt via het politieke proces gekanaliseerd en door het verkrijgen van verantwoordelijkheden wordt de speelruimte van extremisten beperkt. In die zin is het aanknopen van een gesprek met Hamas logisch.

Maar Wilders reageerde woest. En Nahed Selim schreef afgelopen zaterdag in deze krant dat het rapport 'onwetenschappelijk' is omdat het pleit voor toenadering tot islamitische organisaties. Ook hier lopen feiten en meningen door elkaar.

Maar Hirsi Ali maakte het wat mij betreft wel erg bont. Het rapport was 'schandelijk', een 'politiek pamflet' en had niet geschreven mogen worden. Mij bekruipt voortdurend het gevoel dat ze het Nederlandse volk wil meeslepen in haar worsteling los te komen van de islam. Kennelijk is zij zo geobsedeerd door de slechtheid van dit geloof dat zij blind is voor de nuance.