Citaten uit

Israël viert verenigd Jeruzalem

Maar in werkelijkheid is Jeruzalem een omstreden en gedeelde stad

Oscar Garschagen, NRC 16 mei 2007 

Veel buitenlandse gas ten hebben afgezegd voor het feest ter gelegenheid van de 40^ste verjaardag van de 'hereniging' van Jeruzalem. De internationale gemeenschap erkent de annexatie van Oost-Jeruzalem niet. 

De internationale gastenlijst voor de viering van de 40^ste verjaardag van de 'bevrijding en hereniging' van Jeruzalem is de afgelopen dagen steeds korter geworden. Alle Europese en Noord-Amerikaanse ambassadeurs hebben uitnodigingen voor de speciale zifting van de Knesset en het feeërieke galafeest, vanavond op deze Yom Yerushalayim (Jeruzalem Dag), afgezegd. 

Voor joden overal ter wereld is Jeruzalem de onvervreemdbare, eeuwige hoofdstad van Israël. Maar veertig jaar na de Israëlisch-Arabische oorlog van 5 tot 11 juni 1967 beschouwt de internationale gemeenschap de annexatie van Oost-Jeruzalem en omliggende gebieden nog altijd als een illegale daad. 

[...]

De Israëlische annexatie van de oostelijke stadsdelen, inclusief de oude stad en de gebieden tussen Jeruzalem en Ramallah en Jeruzalem en Bethlehem, is internationaal nooit erkend en maakt ieder jaar opnieuw van Jeruzalem Dag een gevoelige aangelegenheid, net zo schizofreen als de stad zelf. 

[...]

De Zesdaagse Oorlog [...] lijkt in beeld en op papier nog weinig van zijn mythische status te hebben verloren. Maar hoezeer ook gepoogd wordt de euforie  van 1967 te doen herleven, het feit dat Jeruzalem in werkelijkheid een omstreden en  gedeelde stad is kan daarmee niet worden weggemoffeld. 

[...]

Feit is dat 465.000 joden en 249.000 moslims grotendeels gescheiden van elkaar leven, joden in het westen, moslims in het oosten. 

Oost-Jeruzalem is onmiddellijk herkenbaar aan slecht onderhouden wegen, vuilnis  langs de weg en bouwvallige huizen. De groene stadsbussen van Egged komen hier  niet. De gemeente besteedt per inwoner  jaarlijks 1.200 euro aan voorzieningen in West-Jeruzalem en 200 euro in het oostelijk stadsdeel. Ambtelijke functies, behoudens die van stratenmaker of vuilnisman, zijn voor Arabieren onbereikbaar. 

De overgrote meerderheid van de Arabische Jeruzalemmers betaalt wel belasting maar heeft geen stemrecht, omdat zij wel ingezetenen zijn, maar niet de Israëlische nationaliteit hebben. Oost-Jeruzalemmers krijgen als regel geen vergunning om huizen te bouwen. Met als gevolg dat er op grote schaal illegaal wordt gebouwd. Jaarlijks worden meer dan 100 illegaal gebouwde appartementen en huizen gesloopt. Joodse Jeruzalemmers die in het oostelijk stadsdeel bouwen worden ongemoeid gelaten. 

Bij een verjaardag hoort een cadeau. Premier Olmert heeft ruim een miljard dollar uitgetrokken om in de komende vijf jaar te investeren. Het geld zal gebruikt worden om nieuwe overheidsgebouwen in de Arabische wijken Wadi Joz en Sheikh Jazar en negen nieuwe wijken te bouwen, oostelijke uitbreidingen van de volgens de internationale gemeenschap illegale nederzettingen op geannexeerd gebied.

De nu nog onbebouwde heuvels tussen Jeruzalem en de oostelijk gelegen nederzetting Ma'aleh Adumim zullen in de komen de jaren worden bebouwd. De Westelijke Jordaanoever wordt daardoor in tweeën gesplitst en de islamitische heilige plaatsen ode Tempelberg worden onbereikbaar, net zo onbereikbaar als de Palestijnse staat met Oost-Jeruzalem als hoofdstad.