Vorige Start Omhoog Volgende

Exhibitionisme

Enkele gedachten

1997 # 6

De bekende psychoanalyticus Wilhem Stekel komt tot de conclusie dat exhibitionisten dezelfde erogene zones ontbloten, die zij ook bij anderen zoeken. Ontbloting van die eigen lichaamsdelen en ontbloting van dezelfde lichaamsdelen van anderen zijn wensen die hand in hand gaan. Dat de toeschouwer soms veel meer te laken is dan men aanneemt maakt het volgende voorbeeld duidelijk.

In een kleine stad in Duitsland werd een handelsman van middelbare leeftijd aangeklaagd, omdat hij in het openbaar aanstoot gegeven zou hebben: hij had zijn penis in erectie-toestand ontbloot, toen hij op bed lag. 

Vijgenbladcultuur
Satirische tekening uit Simplizissimus, 1910, uit
Magnus Hirshfeld, Geschlechtskunde, 
Band IV (Bilderteil), Stuttgart 1930

De klacht werd ingediend door een onderwijzeres, een veertigjarige ongehuwde vrouw, die op de zolderverdieping van het tegenoverliggende huis woonde. De verdachte gaf de ontbloting toe, ontkende echter het feit, dat hij in het openbaar aanstoot gegeven zou hebben, omdat de onderwijzeres, teneinde hem te kunnen zien, op een tamelijk hoge trap had moeten klimmen. Hij woonde elf jaar tegenover haar en daar zij door zijn handeling tot heden niet geërgerd was, meende hij haar een dienst te bewijzen met de ontbloting. Het onderzoek wees uit, dat de man inderdaad niet te zien was, tenzij men op een hoge trap ging staan. De verdachte werd daarom van het ten laste gelegde vrijgesproken.

N aderhand bleek dat de desbetreffende vrouw niet alleen op de verhoging ging staan, maar ook een verrekijker gebruikt had. Waarom zij na zovele jaren eensklaps moreel geschokt werd, bleef een geheim. Het geval is niet van humor ontbloot en onderschrijft de stelling van Wilhelm Stekel.

In de loop der jaren verscheen op mijn sexuologische spreekuur een aantal mensen dat problemen had met exhibitionisme. Over het algemeen waren het mannen. Exhibitionistische tendensen komen waarschijnlijk bij alle mensen voor (bij jong en oud), alleen de sterkte van deze wens kan verschillen (van bijna niet aanwezig tot sterk aanwezig). Ook tijdens het normale liefdesspel spelen zij min of meer, bewust of onbewust, een rol. Zoals ik elders eens schreef, is het waarschijnlijk, dat psychosexuele verschillen tussen mensen niet kwalitatief, maar kwantitatief van aard zijn.

Het verschil tussen de statistisch normale meerderheid en de afwijkende minderheden is gradueel. Exhibitionistische neigingen horen ook tot de waaier van gevoelens die mensen alzo hebben kunnen.

Voor de pars pro toto gevallen ( de wat men noemt de echte exhibitionisten) bieden de NVSH en RVSH de mogelijkheid om gemeenschappelijk te discussiëren over het onderwerp dat voor hen zo belangrijk is. De eerste stap is te komen tot een zekere zelf-acceptatie. Omtrent het ontstaan tast men nog in het duister; er zijn vele theorieën en verschillende opvattingen.

Interessant lijkt mij een nader onderzoek naar naaktrecreatie en exhibitio-isme. Volgens mij is dat een schemergebied, dat tot dusver niet de nodige aandacht kreeg. Ik heb hieromtrent geen gedegen onderzoek in de wetenschappelijke literatuur kunnen vinden.

De Frits Bernard

 

Vorige Start Omhoog Volgende