Seksualio

Jan Mulder (op de voorpagina van de Volkskrant 6 januari 2000)

Tot u spreekt een goede echtgeno en honderdpro hetero. Nooit neiging gehad tot homo. Ook niet pedo. In mijn toko geen lego. 't Gaat wel lekker zo.

Elke page info bestaat uit een rij afko's. De afko heeft niet onze prio, maar je moet mee met NCV en VNO, crea en promo. Het went, maar hetero en homo klinken nog altijd een beetje als scheldwo. Reden daarvan is de ordi uitgang -o (klojo, bobo, lullo, baco, slomo, porno, febo, mayo, patatjo, hiero).

EEN afko wekt me extra op de zenuwen: pedo.

Kop op pagina 7 in de krant van gisteren: 'Slachtoffer krijgt bericht vrijlating pedo.'

Hoezo 'slachtoffer'?

Pedo's zijn geen auto's. Ze maken niet automatisch slachto's. Pedo's zijn meestal zachtaardige, voorzichtige personen, echte fijno's - dit is niet iro bedoeld. U bent gevaarlijker en destructiever in de weer dan de gemiddelde pedo, die keihard geconfronteerd wordt met de realiteit waarin zijn geaardheid niet populair is.

Pedoseks is een omstreden nummer. Terecht. Neemt niet weg dat deze neiging bestaat. ('God neigt de harten.') Het leven van zo'n zwaar naar kinderen neigende lijkt me verschrikkelijk. Hij of zij is slachtoffer, geen dader.

'Gestrafte pedoseksuelen keren terug in de maatschappij.'

Ergens in het artikel wordt de verwisseling van pedo en crimineel hersteld met het juiste 'pedoseksuele zedendelinquenten'. De nadruk dient hier op de zedendelinquenten te liggen. Dat deze personen over de schreef zijn gegaan in de afdeling pedofilie, is bijzaak.

Maar voor de gemiddelde aso is een pedo iemand die sowieso in de gevangenis thuishoort.

Hij wordt in zijn mening gesterkt door de krantekop.

Steeds weer.