Oriëntatie? 

Weblog Tegenwicht # 182
25 augustus 2015 

Een seksuele voorkeur, is zoiets 'normaal' of 'afwijkend'? 

Is 'afwijkend' per definitie 'ziek' of gewoon 'een andere oriëntatie', waarbij oriëntatie een neutraal begrip is? 
 

"In dit artikel bespreek ik de vraag of pedofilie bij mannen gezien kan worden als een mannelijke seksuele oriëntatie, en de implicaties daarvan op wetenschappelijk onderzoek, klinische praktijk en politiek handelen. [...] 
Dit brengt mij tot conclusies over mogelijke sociale en wettelijke implicaties van het zien van pedofilie als een bepaalde seksuele oriëntatie bij mannen." 

Kijk eens aan: een goede vraag

Meestal worden mensen met pedofiele gevoelens gezien als afwijkend, lijdend aan cognitieve stoornissen - 'denkfouten' - en aan een psychische ziekte. Ze zijn ziek en hebben dus behandeling nodig. Als hun gevoelens nu eens gezien worden als een bepaalde seksuele oriëntatie, dan kunnen ze gezien worden als medemensen, weliswaar verschillend, maar met wie je kunt praten, met wie je een dialoog kan aangaan waarin zij hun eigen verhaal kunnen vertellen, waar dan respectvol naar geluisterd kan worden. 

Hetzelfde geldt dan natuurlijk ook voor de andere seksuele oriëntaties ofwel voorkeuren: homo, hetero, bi, en wat er al meer is op dit gebied. Van de homo's wordt hun voorkeur al alom - nu ja, vaak, nog niet op het schoolplein - gezien als een oriëntatie waarmee men nu eenmaal geboren is

Van mensen met een pedofiele oriëntatie zegt de samenleving, conservatief en progressief, dan massaal: 'Ja ja, maar wel met een afwijkende oriëntatie, zelfs een gevaarlijke oriëntatie. Je mag 'm wel hebben qua gevoel, maar niet in daden omzetten.' 

Gevaarlijk?

Dit zegt men op basis van onderzoek. We kunnen het Seto niet verwijten; hij verwijst correct naar onderzoek dat verricht is, maar er is wel een probleem met vrijwel alle onderzoek op dit gebied. Het probleem is dat vrijwel alle onderzoek alleen een kleine minderheid van een kleine minderheid bestrijkt, namelijk de veroordeelde daders, en juist niet het veel grotere aantal mensen met pedofiele gevoelens die geen wet overtreden. 

De eerste groep is voor onderzoekers gemakkelijk te vinden, terwijl de tweede groep moeilijk te vinden is omdat zij onopvallend in de maatschappij leven. Wij schreven er hier al over als "de doordeweekse pedofiel". 

Hoe gevaarlijk dan? 

Als we hier alleen de onderzoeken van Rind cs op één punt heel kort samenvatten, dan kunnen we zeggen 

1. dat de beleving hiervan achteraf 
   (a) bij meisjes in twee-derde van de gevallen negatief was, en dat 
   (b) bij jongens dit in een-derde van de gevallen zo was.
2. dat van een positieve beleving achteraf verteld werd
   (a) door meisjes in een-zesde van de gevallen, en 
   (b) door jongens in een-derde van de gevallen, en 
3. dat blijvende schade na seksueel contact tussen kind en volwassene in 4% van de gevallen aantoonbaar was - vrijwel steevast na gedwongen seksueel contact tussen vaders en dochters.
    

Risico's

Onlangs heeft de Raad voor Strafrecht en Jeugdbescherming (RSJ) ervoor gepleit krachtig en preventief op te treden bij zwangere vrouwen die roken of drinken. Want, zegt de Raad, het gaat dan wel in 99,3 % goed, maar in 0,7 % fout. Dat 'fout' kan zijn: het Foetal Alcohol Syndrome (FAS), wat een ernstig probleem is omdat de baby dan al verslaafd wordt geboren. Ook andere drugs kunnen dit tot gevolg hebben. 

Er zijn natuurlijk veel meer risico's: huiselijk geweld, verkeersongevallen, ziektes en noem maar op. Ze zijn ook niet altijd te vermijden, maar dit risico van 0,7% wil de RSJ in elk geval wel vermijden. 

Over risico's gesproken: Shell gaat nu boren in Alaska. Bevoegde instanties zeggen dat de kans op een olie-lek 75% is ... met alle gevolgen van dien, ook voor de lokale bevolking die van de jacht en de visvangst leeft. Shell zelf schat dat als gevolg van het boren zelf de kans op schade aan de populatie van bedreigde diersoorten in dat gebied 13% is. Deze risico's neemt men dus wel. 

Kijken we nog even naar die 4% van Rind cs - veel hoger dan de 0,7% die hierboven genoemd is. Maar waarvan is die 4% nu een percentage? Van de seksuele contacten die hebben plaats gevonden, al dan niet tegen de wil van het kind in. 

Maar: hoeveel seksuele contacten vinden er nu feitelijk plaats bij volwassenen met een seksuele oriëntatie? Dit zijn er niet veel, al kennen we de percentages niet omdat we het aantal mensen met pedofiele gevoelens niet kennen - en niet kunnen onderzoeken vanwege het taboe hierop. We mogen wel aannemen dat dit een kleine minderheid van de bevolking is en dat binnen die minderheid slechts een kleine minderheid overgaat tot pedoseksuele daden, waarvan dan weer een kleine minderheid blijvend schadelijk blijkt. Dus in een kleine minderheid van de gevallen bij een kleine minderheid van een kleine minderheid. 

Dan nog is die 4% er 4 teveel, zegt de samenleving terecht, en dit zegt ook een ruime meerderheid van de mensen met pedofiele gevoelens. Verreweg de meesten van hen leven celibatair. Dus mag hun 'geaardheid' ook gezien worden als 'oriëntatie', neutraal dus, en niet per se als ziektebeeld. Immers, ook bij de andere oriëntaties gaat er wel eens iets mis. Omdat het hier om kinderen gaat, is de samenleving extra voorzichtig, net zoals bij de 0,7 % kans op het Foetal Alcohol Syndrome. 

Ethiek 

"Het accepteren van pedofilie als een seksuele oriëntatie, vergelijkbaar met hetero- of homoseksualiteit, in plaats van als een voorkeur die is gekozen of hoe dan ook aangeleerd, kan de discussie hierover wel eens beïnvloeden. "

"Pedofilie zal wel nooit door de samenleving geaccepteerd worden als dit zo gezien wordt dat de uitingen daarvan neerkomen op seksueel misbruik van kinderen, maar zou het getolereerd kunnen worden als het niet vergezeld gaat van criminele daden?"

"Onze pogingen om een om te gaan met pedofilie en de daaraan [*] verbonden sociale problemen van kindermisbruik, pornografie, sekstoerisme en jeugdprostitutie, stellen ons toch voor de eis om pedofielen met meer medeleven en met minder discriminatie tegemoet te treden."

[* ... soms ...! - Tw]

Kortom, het voorstel van Seto om pedofiele gevoelens te zien als een seksuele oriëntatie die leidt tot gevoelens maar niet uit zichzelf tot daden - daar is een keuze voor nodig - kan een goed begin zijn. 

Er kan dan nog wel iets meer gebeuren

Mensen met deze gevoelens 

De samenleving