Vorige Start Omhoog Volgende

Kinderen en seks anno nu

 
Tegenwicht weblog # 151, 28 april 2012

Onlangs stond er in de krant (Trouw 31-3-12) een heel artikel met als kop: 

Niemand weet zich raad met seks en jongetjes van tien”. 
 

Kort daarvoor hoorde ik op de radio van zogenaamde banga-lijsten, een digitale lijst waarop meisjes worden vermeld die je makkelijk zou kunnen nemen, voor een tientje of vijftien euro. Had je vorig jaar niet de zogenaamde breezer meisjes?

Seks voor een breezertje?

Gelijk paniek in de tent, alle pedagogen en seksuologen in de weer. Journalisten die er bovenop springen om hun tijdschriften en kranten aantrekkelijk te maken. Schrijfvoer te over! En ik doe er vrolijk aan mee… 

De tendens van al die gogen is dat het allemaal niet kan en niet mag. Het is schadelijk voor de ontluikende seksuele ontwikkeling van het kind. En de pubers zouden daardoor een verkeerde kijk op seksualiteit krijgen: 'Seks kun je kopen en tot je nemen wanneer je dat wilt'. Zo’n beeld is natuurlijk verkeerd en moet bestreden worden. Seksueel wangedrag moet streng worden aangepakt. Jonge plegers zijn wellicht daders voor het leven, dus nu alvast behandelen. 

Was het vroeger zo anders? 

Waren wij zulke brave kinderen? Deden we niet aan seks? Mijn jeugd was in ieder geval niet zo puur en rein. Mijn ouders hadden dat ook best in de gaten. Dat gaf hen meteen een aanleiding om het er eens over te hebben. Seksuele voorlichting, er open over praten. Gelijk ook grenzen bespreken, maar ook dat die gevoelens normaal zijn. 

Ik lees vandaag de dag vooral paniek

De jongeren zelf snappen het niet, die doen het af met 'onzinlijstjes'. Je moet ze niet zo serieus nemen! Jongens van tien experimenteren, dat is gezond. En gaan ze te ver, bijvoorbeeld door er eentje te dwingen, dan spreek je ze daar op aan. Koppel dat meteen aan gezonde voorlichting. 

De ophef die je nu vaak ziet vanwege onze gespecialiseerde gogen, speciale politie-verhoor-technieken, het optreden van school en briefwisselingen maakt meer kapot dan ons lief is. 
Seks wordt zo gecriminaliseerd en getraumatiseerd. Een incident, hoe vervelend ook, wordt uit proporties gehaald.

Jongetjes van tien verdienen geen uitsluiting van school, intensieve politieverhoren en media-hypes. Houd het bij een stevig vermanend gesprek en kom erop terug met positieve seksuele voorlichting. En daarmee de kous af. 

Breezer-meisjes en banga-lijsten - alsof alle meisjes van vijftien daar aan meedoen of op die lijsten staan vermeld. Zoveel publiciteit heeft het gekregen. 

Zoom niet in op de seksuele handeling, maar kijk naar het totaalplaatje. Waarom zou een meisje voor seks laten betalen? Wat zit daarachter? Pak die problemen aan en probeer ze te helpen. 

Kinderen en seks anno nu? Ach, er is niets nieuws onder de zon. 

"Verkrachten"

Er heeft blijkens het politie-onderzoek, geen verkrachting plaats gevonden. Toch gebruikt een kind als eerste dit woord en neemt iedereen het over. Ik denk dat het kind in dit geval de betekenis van het woord verkrachten helemaal niet kende en het als synoniem voor 'seks' beschouwde en gebruikte. 

Ik vrees dat hier de ouders gefaald hebben in hun ondervraging van hun kind - en in de voorlichting die daaraan gekoppeld had kunnen worden. Pas bij politie-verhoor, kennelijk deskundiger verricht, komt de ware aard van het spel naar boven. Heel uitdrukkelijk heeft hier ook de school gefaald door niet uit te leggen wat dit woord wel en niet betekent.

Een PS 
Op 3 april schrijven de ouders van "het slachtoffer in dit verhaal" dat de term 'penetratie' niet van hen afkomstig is maar van de politie na het verhoor. Dit "plaatst dit artikel wel in een ander daglicht."
Inderdaad, zo ook het hier bovenstaande. 
Niet duidelijk is wat 'penetratie' hier nu precies inhield. 

Paniek in de States

In een dorp in de VS werd ontdekt dat jonge kinderen sekspelletjes met elkaar hadden gespeeld. De grote vraag was nu: 'Wie is dader? Wie is slachtoffertje?' Immers, de eerste moet naar de politie en naar een streng instituut voor heropvoeding, de tweede mag naar een vriendelijke psychologe ter verwerking van het veronderstelde trauma.

Men kwam er niet uit: dezelfde kinderen bleken zowel dader als slachtoffertje te zijn. Hoe moest dat nu?

Dit weet men in de VS wel: er zijn daar al daders van vijf, zes, acht jaar jong ... die als zodanig ook behandeld worden. 

The War On Toddlerism - Treating children as young as four as sexual deviants, criminals and subversives emphasizes slip towards the police state - Steve Watson, Infowars.net, December 21, 2006 
8-Year-Old Charged For Sexual Conduct With Sitter; kutv.com, Jul 28, 2005 
[... The mother] went to police and child protection workers, and the case went to the district attorney, after which her son, age eight, had been charged with an act of lewdness with a minor.
Klik bij deze artikelen desgewenst op "Omhoog" en dan desgewenst weer op "Omhoog" - en zie meer van dit 'fraais' ... 

... dat we hier niet willen hebben. Dan zullen we correct over dit soort kwesties moeten (gaan) denken. 

Met kromme termen kun je niet recht denken

John L. Randall, Met kromme taal kun je niet recht denken - Hoofdstuk 1 uit Childhood and Sexuality - A Radical Christian Approach, 1991, vertaald. 

De paniek ontstaat 

(1) als men elk seksueel getint spel van kinderen interpreteert als 'seks' in plaats van als verkennend en experimenterend spel, dan wel als 'gezellige intimiteit': als men 'seksje spelen' interpreteert als seks bedrijven zoals volwassenen dit doen [*];
(2) als men vervolgens 'dus' aanneemt dat kinderen zoiets niet uit zichzelf kunnen doen, dus dat ze het van iemand geleerd moeten hebben - op zoek dus naar die iemand;
(3) als men dit type contact criminaliseert: als misdrijf beschouwt en behandelt, en dus
(4) als men er van uitgaat dat er een dader moet zijn en een slachtoffertje in plaats van dat men, meer realistisch, aanneemt dat kinderen gewoon met elkaar spelen en daarbij, zoals bij spel hoort, ook van rol wisselen.

[*] "Ga niet seksualiseren wat niet als zodanig [**]bedoeld en beleefd is." - Voorzichtige verkenningen van de grens tussen gewenste en ongewenste intimiteit, door dr Frans E.J. Gieles; Samenvatting van een voordracht voor de Vlaamse Vereniging van Orthopedagogen, Gent, 24 november 1995; In: tOKK, Tijdschrift voor Orthopedagogiek, Kinderpsychiatrie en Klinische Kinderpsychologie, 22-3, September 1997
[**] Als seks in de volwassen zin van het woord. 

Het dader-slachtoffer model

Dit model is overheersend geworden bij het denken over seksualiteit. Het model komt vanuit het feminisme, in het bijzonder van vrouwen die inderdaad en echt tegen hun wil verkracht zijn. In die gevallen is het model correct. 

Maar dit model past niet bij dit kinderspel, net zo min als bij de meer normale seksuele verhoudingen waarbij men intimiteit in samenzijn met elkaar wenst en beleeft. Dan is er geen dader en geen slachtoffer, er is een stel dat samen iets goeds beleeft. Propt men kinderspel in dit model, dan krijg je de paniek die hierboven beschreven is. Op dit punt hebben seksuologen, psychologen en zo meer de verantwoordelijkheid om het juiste model te kiezen om hierover te denken en hierbij te handelen. 

Go Dutch!

'Doe het op z'n Nederlands!' Nederland heeft nog altijd een voorsprong, vooral op de Engels-sprekende landen, waar het gaat om tijdige seksuele voorlichting, dus van jongs af aan. In de Angelsaksische cultuur is dit vrijwel onmogelijk.

Dezelfde voorsprong hebben wij waar het gaat om het contact en het vertrouwen tussen ouders en hun kinderen. Hier is het ook voor tieners mogelijk om ervaringen, contacten, vriendschappen, verkering, 'gaan met', te vertellen en te bespreken. 

Gieles, F.E.J., Go Dutch - A Practice Sample; Youth and Sexuality in the Netherlands; Paper presented at the 19th World Congress for Sexual Health, World Association of Sexology, Göteborg, Sweden, June 2009 
The Dutch are very open about sex. Sexual education starts at the age of toddlers. Contacts with the mothers are open and intimate, those with the fathers are friendly. Children have much privacy. [...] Most of the Dutch youth have good sexual ethics and act along those lines. 
 
Early Childhood Sex Education: How Do Dutch Parents Educate Their Young Children About Sex, Sexuality, and Pedophilia? Sarah Davies, Fall, 2007, School for International Training, Sexuality and Gender Identity Program, Amsterdam, Netherlands

Nederlandse kinderen behoren tot de gelukkigste ter wereld, onder andere hierdoor, terwijl juist de Angelsaksische landen als de VS en het UK hierop het laagste scoren.

Alice Thomson kijkt in The Times (UK), November 24,  2008, in Sex education: why the British should go Dutch nogal jaloers naar hoe wij hier in Nederland mee omgaan.

Nu ja ... zouden moeten omgaan. We hebben aan 'Oude Pekela' gezien wat er kan gebeuren als er een paar kinderen 'seksje spelen' - want veel meer kan daar niet in het echt gebeurd zijn. 

Benjamin Rossen, Zedenangst; Het verhaal van Oude Pekela, Swets & Zeitlinger Amsterdam 1989

Margalith Kleijwegt, Terug naar Oude Pekela; Balans Amsterdam 2011

Of, zoals in de Bolderkar-zaak, enkele kinderen seksuele woorden gebruikten, waarna de zaak lelijk uit de hand liep: 
 

De Bolderkarren - Wie trekken die karren? Tegenwicht Opiniestuk # 53, 5 juni 2009 
"De schade is hier dus niet aangericht door de vader maar door overijverige 'hulpverleners', rechercheurs en wetenschappers."

Beste Nederlanders, laten we hier niet de Amerikaanse kant op gaan met al haar absurdities, maar het hoofd koel houden en niet in paniek raken door kinderspel.

Beste wetenschappers, hulpverleners en zo meer, let s.v.p. zelf-kritisch op de modellen en begrippen die u gebruikt: ga niet kinderspel interpreteren in het feministische model van "verkrachting". Dan gebeurt niet wat u hierboven las naar aanleiding van precies dat ene woord.

Vorige Start Omhoog Volgende