Start Omhoog

Citaten uit

Escalatie

Sylvain Ephimenco, Column, Trouw 4 december 2007

In vele opzichten lijkt het sinds afgelopen week of Nederland in een nieuwe draaikolk van polarisatie, schelden en terugschelden wordt gezogen.

Om precies te zijn doet deze situatie sterk denken aan begin 2002, toen het land diep verdeeld was door de aanzwellende confrontatie tussen de pro- en anti-Fortuynkampen. Sinds de verkiezingen grossiert PVV-chef Wilders in provocaties. Dat is een manier van politiek bedrijven die de man typeert, maar die niet verder reikte dan de ruimtes die hij tot zijn beschikking heeft: de Kamer en de media.

Op straat is Wilders een onbekende, in die zin dat Gekke Geert (G.G.) geen meeting houdt, demonstraties organiseert of toespraken in volgeladen congreszalen uitspreekt [...] Hij heeft geen partij; zijn beweging is virtueel en kent geen structuur of tastbaar netwerk. [...] Wilders is niets meer dan het fulminerende woord in een paar afgebakende arena’s. Zowel in de Kamer als in de media dienen zijn tegenstanders hem van repliek. Soms niet krachtig genoeg, soms adequaat.

Dit was tot nu toe het traditionele spel van de (parlementaire) democratie dat tot direct resultaat had de provocaties van GG te dempen en te doven. Wie neemt in deze herfst nog zijn idee van afgelopen zomer serieus om de koran te verbieden?

Met een bijdrage vrijdag in deze krant, nam oud-CNV-leider Doekle Terpstra het initiatief om de status-quo te doorbreken. Hij riep op tot een breed maatschappelijk verzet tegen de parlementariër en zette hiermee de gemoederen in vuur en vlam. Moslims en andere tegenstanders die tot nu toe hun schouders ophaalden bij nieuwe provocaties van Wilders worden nu door (politieke) organisaties, opgeroepen om de straat op te gaan en te demonstreren. Tegenreacties van verontwaardigde PVV-sympathisanten waren dit weekeinde op alle internetfora te lezen.

Terpstra zelf wordt door ongecontroleerde emoties overmand en helpt de situatie escaleren.

[...]

Wilders ziet zijn kans schoon om zijn virtuele achterbaan eindelijk te mobiliseren en scheldt terug in een persbericht: ’walgelijk’.

Wat nu buitenspel wordt gezet is niet minder dan de parlementaire democratie. Het debat wordt van de Kamer en de media overgeheveld naar de straat, waar beroepsactivisten vrij spel krijgen.

Wat Terpstra in feite doet, is zijn wantrouwen uitspreken jegens het parlement, dat hij niet in staat acht Wilders te weerspreken. Als een tovenaarsleerling roept hij krachten op die hij niet kan controleren. Het is nu aan de geschoffeerde Kamerfracties om deze escalatie in te dammen.

Start Omhoog