Vorige Start Omhoog Volgende

Alle schuldigen gaan vrijuit, dus nu kan de zondebok wel los

Het vreemdelingenbeleid blijft huilen met de pet op 

Tegenwicht weblog # 98, 11 november 2007 

[De elfde van de elfde, maar het is ook van de gekke, wat hieronder volgt.] 

Ministers niet vervolgd

Tegen de ministers Verdonk en Donner is destijds aangifte gedaan (zie onze weblog # 40. Hij die opzettelijk... - Aangifte tegen Verdonk en Donner ... - 30 november 2005). Nu werd bericht dat de Hoge Raad bepaald heeft dat ministers in dit geval niet vervolgbaar zijn tenzij door de Kroon (dat zijn zij zelf) of door de Kamer. 

Hier zit natuurlijk wel iets in: als ministers strafrechtelijk aansprakelijk zouden zijn voor de fouten van hun ambtenaren zou de minister zichzelf in zijn eigen cel moeten opsluiten, zichzelf moeten bewaken en zou zo ongeveer het hele kabinet vastzitten. Ministers zijn politiek verantwoordelijk en daarom zijn er in de zaak van de Schipholbrand ook twee ministers afgetreden - en terecht. 

Ook anderen niet vervolgd. 

In onze weblog # 89, 'Ons klaagt ons niet aan' - De echte schuldigen van de Schiphol-brand gaan vrijuit - 14 juli 2007,  berichtten wij al dat de Rijksgebouwendienst, de Dienst Justitiële Inrichtingen, de brandweer, de directeur van het cellencomplex en  twee bewaarders niet vervolgd zouden worden. 

De Libiër als zondebok 

Kort na het bericht over de ministers kwam het bericht dat de Libiër die wel was veroordeeld voorlopig vrij komt (onder protest van het OM, het zal ook eens niet) in afwachting van een nieuwe behandeling van zijn zaak in het hoger beroep, waarvan de verwachting is dat dit de man zal vrijspreken (Trouw 31 oktober 2007). 

Overduidelijk is dat deze man als zondebok is gebruikt om de aandacht van de ware schuldigen, de hogere ambtenaren, af te leiden. Nu de laatst genoemden niet vervolgd worden, kan de zondebok dus wel weer losgelaten worden - nu ja, voorlopig hoor en onder tal van voorwaarden. 

Libiër was bliksemafleider bij schuldvraag; Bij Schipholbrand worden ware schuldigen door OM en Hoge Raad buiten beeld gehouden; N.M.P. Steijnen, NRC Handelsblad - Opinie - 1 november 2007 
De Libiër die gisteren op vrije voeten werd gesteld, diende als bliksemafleider voor de ware schuldigen. Maar die wilde het OM niet vervolgen, betoogt N.M.P. Steijnen. 

Nog vele anderen zitten vast - inhumaan en veel te lang

De eerste rapporten over de bajesboten dateren van 2005. Wij schreven er al over in: Wie zijn verantwoordelijk voor elf doden?, Tegenwicht weblog # 39, 25 november 2005. 

In 2006 was het nauwelijks beter geworden. Met name de medische voorzieningen kwamen onder zware kritiek te staan: 

Bajesboten deugen nog steeds niet; Robert van der  Griend, VN 6 mei 2006 
Het onderzoek naar de wantoestanden op de Rotterdamse bajesboten loopt nog. VN ontdekte ondertussen dat de gevangenen zijn overgeleverd aan incompetente zorg. De Inspectie voor de Gezondheidszorg is verontrust. En de cellen van detentieboten hebben nog altijd geen centrale ontgrendeling.

Niet dat het in 2007 veel beter is geworden: 

Achttien uur per dag met acht man op cel; Sheila Kamerman, NRC Handelsblad 6 januari 2007 
In 2006 zaten zo'n 12.500 asielzoekers in de gevangenis, sommigen meer dan een jaar. En dat terwijl in de wet staat dat vreemdelingenbewaring pas als uiterst middel zou moeten worden ingezet. "Mijn delict is dat ik niet terugkan naar mijn land." 
[...] Aanvankelijk werd zes maanden detentie als maximum beschouwd, maar de afgelopen jaren is dat steeds verder opgerekt. Van Kalmthout trof een illegale vreemdeling die twee jaar in de gevangenis zat, anderhalf jaar is volgens hem geen uitzondering.
 

Zelfs naar het toilet gaan kan niet in afzondering; Sheila Kamerman, NRC Handelsblad 27 april 2007 
De raadsheren van het gerechtshof in Den Haag hebben het vorig maand zelf gezien: de cellen op de detentieboten in Rotterdam zijn klein, de gangen zijn smal en de plafonds zijn laag. De ramen kunnen alleen op een kier open en bieden weinig lichtinval en uitzicht. Het sanitair is krap en niet kierdicht van de verblijfsruimten gescheiden. Dat schrijven ze nu in hun uitspraak. 
Gisteren oordeelde het hof in hoger beroep dat uitgeprocedeerde asielzoekers en 
illegalen niet langer dan zes maanden op de boten mogen verblijven. 
[...] Het gebrek aan privacy is stuitend, zegt asieladvocaat Loes Vellenga [...]
 

"Vreemdelingendetentie ontwikkelt zich tot het schandaal van de rechtspleging in 
Nederland. Van een uiterste middel om illegalen te controleren is het verworden tot 
een routineuze intimidatie van vreemdelingen die moeten boeten voor hun 
aanwezigheid.
 
Met acht man op een cel, zes uur activiteiten per dag, alleen magnetronmaaltijden - en dat kan oplopen tot anderhalf jaar. Zware criminelen zitten in Nederland onder betere omstandigheden. Nu leggen vreemdelingenrechters hun professionele distantie deels af. De geloofwaardigheid van de hoogste bestuursrechter is in het geding. Ook daar zijn moed en autonomie vereist, om juist voor tegenwicht te zorgen." 
NRC Handelsblad, hoofdartikel 8 januari 2007 

Het vreemdelingenbeleid 

Laten we dus doorgaan met het bieden van Tegenwicht. De aanleiding van het citaat hierboven was dat het Europese Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg Nederland heeft veroordeeld omdat het het verbod op martelen en onmenselijke straffen heeft geschonden. Dit was naar aanleiding van een klacht. Ook in 2003 was Nederland al door dit Hof veroordeeld voor het schenden van het verbod op martelen. Nederland! Hier kunnen we niet trots op zijn ...

De kritiek van het Hof richtte zich nu met name op de Raad van State. Bij die Raad heeft een vreemdeling "vrijwel geen kans op succes", aldus het Hof. 

Direct haalden de vreemdelingenrechters en asieladvocaten opgelucht adem. Het was hun al herhaaldelijk opgevallen dat de Raad van State, ons hoogste rechtscollege, al te vaak en al te zeer niet onafhankelijk recht sprak, maar de regering volgde, in casu onze IJzeren Dame destijds Minister Verdonk. Thans eenzaam kamerlid [*].

[* Maar ik schrok nogal van een statistiekje in HP - De Tijd van dit weekend, waarin te zien was dat van de Telegraaflezers (of abonnees?) maar liefst 35 % nu op Verdonk zou stemmen, en 15% op Wilders: samen een 50% ... - Maar dit terzijde.] 

Het Hof kritiseerde hiermee niet alleen de Raad van State, maar in feite ook het regeringsbeleid. Het Hof dwong hiermee dus een ander asielbeleid af. 

[De onderstaande artikelen zijn opvraagbaar bij NRC Handelsblad of bij 
< webmaster@tegenwicht.org >.]

De Raad van State versus de vreemdeling; Joke Mat, NRC Handelsblad 6 januari 2007
Vreemdelingenrechters betwijfelen of asielzoekers altijd een eerlijke kans krijgen
De Raad van State heeft het laatste woord over asielzoekers. Maar dit rechtscollege is volgens negen vreemdelingenrechters te veel op de hand van de minister van 
Vreemdelingenzaken. "Verdonk heeft een zalige tijd gehad." 
 

Hof: Nederland schendt verbod op martelingen; NRC Handelsblad 11 januari 2007
Nederland heeft met zijn besluit een Somalische asielzoeker terug te sturen naar het 
noorden van Somalië, het verbod op martelen en onmenselijk straffen geschonden. 
Dat heeft het Europees Hof voor de rechten van de mens in Straatsburg vandaag 
gevonnist. 

Nederland in strafbank door Somalische vluchteling; Juristen en asieladvocaten zien in uitspraak Europees Hof zware kritiek op asielbeleid; Folkert Jensma & Derk Stokmans; NRC Handelsblad 12 januari 2007 
Het vonnis van het Europese Hof in Straatsburg dat Nederland het verbod op 
martelen heeft geschonden in een zaak van een Somalische vluchteling, kan grote 
gevolgen hebben voor het asielbeleid.
Het is een duidelijke correctie op het excessieve formalisme van het Nederlandse 
asielbeleid, en een scherpe terechtwijzing van de asielrechtspraak van de Raad van 
State. Het is een teken dat de grenzen van de wet, die minister Verdonk als minister 
van Vreemdelingenzaken zelf zei op te zoeken, nu bereikt zijn. Dat is, samengevat, 
hoe juristen en asieladvocaten denken over de uitspraak van het Europese Hof voor 
de Rechten van de Mens gisteren. Aanpassing van het Nederlandse asielbeleid is 
onvermijdelijk, zeggen ze. 
 

Een beschamend vonnis voor de rechtsstaat; NRC Handelsblad - Hoofdartikel - 13 januari 2007 
De veroordeling van Nederland door het Europese Hof in Straatsburg is ronduit 
beschamend voor het vreemdelingenbeleid van het kabinet. Artikel 3 van het 
Europese Verdrag dat Nederland overtrad, wordt wel beschouwd als de kern van de mensenrechten: een absoluut verbod op folteren en andere onmenselijke of 
vernederende behandeling door lidstaten van de Raad van Europa. Er zijn geen 
uitzonderingen mogelijk. Wie zo'n vonnis krijgt, plaatst zich in zekere zin buiten de 
kring van beschaafde landen. 
 

Hof Europa dwingt ander asielbeleid af; Na afwijzen herziening van arrest; Folkert Jensma, NRC Handelsblad 24 mei 2007 
[...] Een verzoek van het Nederlandse kabinet om herziening van het arrest is gisteren bij het Hof afgewezen. Daarmee is het Salah Sheekh-arrest onherroepelijk geworden. 
Nederlandse rechters moeten zich er aan houden.
Het arrest bevat scherpe kritiek op de rechtspraak van de Raad van State, het 
excessieve formalisme van het asielbeleid en de rechtsbescherming van asielzoekers in Nederland. [..] 
Deskundigen zagen het arrest ook als een blamage voor Nederland, onder meer 
omdat de rechtspraak van de Raad van State wegens z'n voorspelbaarheid in 
asielzaken erdoor werd gediskwalificeerd. Ook het eenzijdig leunen op ambtsberichten van Buitenlandse zaken door de rechter werd afgewezen. 

Aan de andere kant van de pijplijn, bij het binnenkomen in Nederland, is het ook huilen met de pet op. Verdonkiaans, mogen we wel zeggen: 

[De onderstaande artikelen zijn opvraagbaar bij Trouw of bij 
< webmaster@tegenwicht.org >.]

’Asielzoeker veel te lang in detentie’; 100 dagen vast zonder strafblad; Bart Zuidervaart; Trouw, 11 september 2007 
Asielzoekers die in afwachting van hun aanvraag in het grenshospitium terechtkomen, zitten gemiddeld honderd dagen vast. Vluchtelingenwerk slaat alarm. 
 

Gekwetst en vernederd in juridisch niemandsland; Wet kent geen maximum voor detentie asielzoekers; Bart Zuidervaart, Trouw 12 september 2007 
Justitie houdt asielzoekers vooral om juridische redenen vast in het grenshospitium. De gedetineerden zelf snappen er niets van. 
[... ...] Tot november 2003 stroomden asielzoekers vanuit het aanmeldcentrum op Schiphol bijna altijd door naar open asielzoekerscentra, ook wanneer het onderzoek naar de identiteit nog niet was afgerond. Dat was tegen het zere been van toenmalig minister Verdonk (Vreemdelingenzaken). [...] 
Verdonk hield asielzoekers ook liever vast in het grenshospitium, omdat dat gebied 
juridisch gezien geen Nederland is. „Met de toegangsverlening tot ons grondgebied 
vervallen belangrijke mogelijkheden voor een eventuele toekomstige verwijdering van de vreemdeling”, zo schreef ze de Tweede Kamer op 21 november 2003. 
Volgens de Vreemdelingenwet moet de IND binnen zes weken over de toelating tot 
het grondgebied en over het asielverzoek beslissen. Maar door allerlei 
beroepsmogelijkheden kan de duur van de detentie fors oplopen. In de wet is geen 
maximum bepaald.

Het generaal pardon

Ah, hier gaf de bevolking massaal tegenwicht door via de verkiezingen het generaal pardon af te dwingen en in feite Verdonk af te zetten. Mooi, natuurlijk, en intussen hebben er al een 20.000 dat pardon gekregen. Toch valt over de mate van humaniteit nog niet naar huis te schrijven en doemen er ook nu nog erg veel problemen op. 

Beperkte humaniteit; Het generaal pardon; Tegenwicht weblog # 84, 28 mei 2007 
 

’De echte ellende start met pardon’; Emiel Hakkenes, Trouw, 5 november 2007 
Ook na het generaal pardon kunnen en moeten kerken zich inzetten voor 
vluchtelingen, vinden ze zelf. 

Er speelt nog wel meer

De foute functionarissen in de zaak van de Schiedamse parkmoord worden niet vervolgd (Trouw 14 december 2006). 

Velen twijfelen aan de schild van Ernst Louwes, en pas nu wordt eindelijk de klusjesman eens verhoord over wat hij op het kerkhof gezegd heeft aan daderkennis, nog voor de moord bekend was - en vooral de verbalisanten waarom dit cruciale gegeven niet in het proces verbaal is opgenomen. 

Er zijn ernstige twijfels bij de schuldigverklaring van Lucia B., maar de president van het Haagse gerechtshof komt onmiddellijk met een erg zelf-verdedigende verklaring, kort samen te vatten als "alles klopt en de opponenten hebben geen gelijk". Juristen wringen zich in bochten om een herziening van het proces tegen te houden en de grote groep statistici en de dioxine-geleerde te negeren. Natuurlijk hebben de (verkeerd geconcludeerde) statistische gegevens meegespeeld, ook al is dit niet vermeld. Het niet vermelden hiervan is misschien wel een van de fouten. 

Een foutje: een onbevoegde rechter in Den Bosch, want niet beëdigd. Volgt een vrij absurde gevechtsronde tussen de advocaten, het OM en het gerecht ... Mensen komen vrij en worden weer opgepakt ... 

Trouw vroeg haar lezers in "Polderpeil", een dagelijkse meningspeiling: "Heeft u nog vertrouwen in de rechterlijke macht?" Antwoord na 2303 reacties: 

Ja - 44%, 

Nee - 56% 

Vrouwe Justitia lijkt blind ... voor haar eigen fouten. Maar daar moeten we het bij gelegenheid nog maar eens over hebben. 

Ik kijk nu eerst eens even van wat dichter bij huis, naar het vreemdelingenbeleid van regering en IND. 

Christenen en moslims tegen onrecht en absurditeit - een persoonlijke ervaring 

Veel asielzoekers vallen buiten het generaal pardon, en zij zijn er ook nog. Hebben zij rechten? 

Ja hoor, ze mogen na een afwijzing een herzieningsverzoek indienen, al kost dit 330 € aan leges. 

Nee, ze mogen niet werken; nee, ze hebben geen recht op uitkering of onderdak, dus die 330 € kunnen ze gemakkelijk betalen, nietwaar? Niet, dus. 

Voor het herzieningsverzoek was heel wat meer nodig: 

medische verklaringen, 

dus medisch onderzoek; 

een pasport van het land van herkomst; 

een asieladvocaat - 

en intussen dus eten en onderdak, plus kleren en scheerspullen en nog een heleboel meer zoals de reiskosten. 

En ja, als het visum voor drie maanden, in feite een tijdelijke verblijfsvergunning, verlopen is, moet er een nieuw visum komen. Dit is: een stempel in het pasport. Kosten: ongeveer 250 € of meer als er meer verklaringen en rapporten nodig zijn.

Het herzieningsverzoek werd afgewezen. Dit werd schriftelijk meegedeeld - ruim een maand nadat het visum was verlopen en ruim een week nadat de uitspraak was gedaan.  De eis is dan "binnen 28 dagen [na de uitspraak] het land uit" of  binnen 28 dagen [na de uitspraak] een verweerschrift indienen (tegen betaling van legeskosten natuurlijk en van een advocaat en met overlegging van recente doktersattesten). 

Bij de IND zijn ze echt het contact met de realiteit kwijt: al die leges die betaald moeten worden door iemand die niet mag werken en geen uitkering krijgt. Het is van de gekke.

De IND zegt dan doodleuk dat "de medische behandeling ook wel in Kabul kan plaatsvinden". Wel is de IND zo zorgzaam om te adviseren "een verpleegkundige als begeleider mee te nemen" - uiteraard op eigen kosten (retourtje Kabul plus uurloon!). Advies aan de IND: neem eens een psychiater in de arm voor uzelf. Wees eens zelfkritisch. Denk eens na. 

We hebben de handen in elkaar geslagen. Wij volgen de Hoogste Rechter. 

De gemeente is desgevraagd zo vriendelijk om alle medische kosten te betalen, maar ook niet meer dan dat. De gezamenlijke christelijke kerken brachten het geld voor opvang op, althans totdat dit geld op was. Toen heb ik de man in huis genomen en sindsdien ook gevoed. Voor de communicatie waren mijn Perzische woordenboeken erg nuttig. 

De kosten werden gedeeld

De RK parochie heeft een flinke som gegeven, individuele parochianen deden dit ook. De Turkse moskee betaalde de 330 € aan legeskosten, terwijl de Marokkaanse moskee ook een flinke donatie deed voor de verlengingskosten. 

De man wendde zich tot de wethouder. 

"Nee, meneer, gaat u maar naar de Sociale Dienst". 

Wat zei de Sociale Dienst? "Nee, meneer, gaat u maar naar de wethouder!" 

Nu gaat er een zware delegatie naar de wethouder, voorzitters van kerken, moskee,  besturen en stichtingen, in de hoop dat die wel bij de wethouder binnenkomt. 

Intussen vernam de man het bericht van de IND, een week na het besluit, en via via per post gezonden naar de speekkamer van de kerk, en ondernam hij een zelfmoordpoging. Deze is verijdeld en hij is nu opgenomen in een kliniek. 

Eens kijken wat de IND nu weer zegt. In Kabul zijn vast ook wel klinieken. Maar ook in Nederland hoor, voor mensen die het contact met de realiteit hebben verloren. 

Conclusie

De inzet van individuen, kerken, moskeeën, Vluchtelingenwerk en andere organisaties blijft apert noodzakelijk bij dit nog altijd mallotige en inhumane beleid. 

Mensen, blijf attent en blijf Tegenwicht bieden tegen dit soort absurditeiten.

Vorige Start Omhoog Volgende