Citaten uit
Rita Verdonk geliefd, verguisd, bedreigd
Thieu Vaessen, HP De Tijd, 18 november 2005
Ze is de meest omstreden politicus van Nederland.
Ligt het aan haar hoofdpijnportefeuille? Aan haar dominante karakter?
Of is er meer aan de hand?
Analyse van een lastig mens op een lastige post.
[... ... ...]
Verdonk liet meteen na haar aantreden blijken dat ze niet van plan was zich
veel van de bestaande gevoeligheden aan te trekken. Volgens haar waren haar
voorgangers veel te coulant geweest; ze hadden de boel laten 'verslonzen'. De
nieuwe minister wilde dus nadrukkelijk een einde maken aan het gedogen, het
halfslachtige beleid waarbij Nederland vaak op het laatste moment terugschrok
voor de beslissing om afgewezen asielzoekers daadwerkelijk uit te zetten.
Op het moment dat Verdonk de daad bij het woord ging voegen moest haar beleid
wel heftige reacties oproepen.
[...]
Momenteel werkt Een Royaal Gebaar
aan een strafklacht tegen Verdonk en minister Donner, die verantwoordelijk
worden gesteld voor de dood van de elf vluchtelingen op Schiphol.
Toch wordt Rita Verdonk niet alleen gehaat. Visser wijst erop dat de minister
ook zeer geliefd is, zij het bij een ander deel van de bevolking. Die
populariteit onttrekt zich gedeeltelijk aan het zicht omdat niemand zal gaan
demonstreren ter ondersteuning van het harde vreemdelingenbeleid. Wel duikt die
steun soms op in ingezonden brieven in kranten. Of als een opiniepeiling
uitwijst dat Verdonk de populairste minister is van dit kabinet. Of
wanneer een prominente VVD'er roept dat Rita Verdonk eer goede lijsttrekker zou
zijn.
De waardering en de afkeer lijken beide hun oorsprong te vinden in hetzelfde
fenomeen, namelijk de standvastigheid van Verdonk. De bewindsvrouw doet iets wat
haar voorgangers nooit hebben aangedurfd: ze verhindert de komst van veel nieuwe
migranten en houdt vast aan de afwijzing van uitgeprocedeerde asielzoekers. En
dat met een rechtlijnigheid die zelden is vertoond.
|
De belangrijkste opponent van Verdonk in de Tweede Kamer is Klaas de Vries
van de PvdA, die zelf minister van Binnenlandse Zaken was ten tijde van de moord
op Fortuyn. De Vries signaleert een 'ideologische gedrevenheid' en een 'wettische
rechtlijnigheid' in het beleid van Verdonk.
[...]
De Vries noemt Verdonk 'extreem rigide' en verwijst daarbij onder meer naar
haar uitspraak dat de hulpverlening na de brand op Schiphol 'adequaat' is
geweest.
"Er is een enorm verschil met minister Donner. Die zegt: het onderzoek
zal uitwijzen of er adequaat is gehandeld. Maar Verdonk gaat tegen Donner in,
door tot twee keer toe te zeggen: 'Er is adequaat gehandeld.' "
Het is volgens De Vries een patroon: Verdonks eerste reactie op kritiek is
altijd ontkennen dat er iets aan de hand is.
[... ... ...]
[...] Verdonk heeft een missie.
"De burgers moeten weer het vertrouwen krijgen dat wij politici
het goede voor hebben met Nederland," zei ze tegen Margriet.
"Veel te lang hebben we het goed gevonden dat onze wetten werden
overtreden. Dat gedoogbeleid moet nu maar eens afgelopen zijn."
"Verdonk heeft de houding van een interim-manager," zegt Eduard
Nazarski, de directeur van Vluchtelingen Werk Nederland, wiens voorouders
begin vorige eeuw uit Polen naar Nederland kwamen. "De minister heeft
een analyse gemaakt en een lijn uitgezet, en daar laat ze zich niet meer van
afbrengen."
Net als Klaas de Vries noemt Nazarski het 'tekenend' dat Verdonk alle kritiek
op haar beleid in eerste instantie altijd keihard afwijst.
[...]
Het is wel duidelijke minister Rita Verdonk schuwt de confrontatie niet. Ze
is vastbesloten een einde te maken aan het gedoogbeleid. Dat kan in haar ogen
kennelijk alleen als ze durft te botsen met organisaties die altijd voorstander
zijn geweest van een coulant vreemdelingenbeleid.
|
|
De 26.000
De discussie over het vreemdelingenbeleid van Rita Verdonk spitst zich
vaak toe op de 26.000 asielzoekers die nog onder de oude vreemdelingenwet
vallen. Tal van organisaties willen een generaal pardon, maar de minister
wil ieder verzoek afzonderlijk beoordelen.
Dit betekent niet dat alle 26.000 aanvragers worden uitgezet.
Integendeel. Tot nu toe zijn 13.775 verzoeken definitief beoordeeld; in
6000 gevallen is een verblijfsvergunning toegekend (meer dan 40 procent).
In 540 gevallen hebben de asielzoekers hun vergunning aan Verdonk
persoonlijk te danken. Zij oordeelde dat de situatie van deze mensen te
schrijnend was om hen uit te zetten.
Ook is er een heel grote groep
asielzoekers (4775, ofwel 35 procent) die geen verblijfsvergunning heeft
gekregen, maar die ook niet is uitgezet. Waarschijnlijk verblijft een
flink deel van hen illegaal in Nederland, onder meer bij noodopvang waarin
gemeenten en kerken voorzien.
Slechts een relatief klein aantal (3000, ruim 20 procent) heeft
Nederland verlaten. De meesten van deze asielzoekers vertrokken
vrijwillig. Slechts 385 mensen (nog geen 3 procent) zijn gedwongen
uitgezet.
Het ministerie van Justitie wil voor de zomer van 2006 alle aanvragen
hebben beoordeeld. Als de resterende aanvragen op een vergelijkbare manier
worden afgehandeld, zullen uiteindelijk minder dan 6000 van de 26.000
asielzoekers terugkeren. |
[...]
Ayaan Hirsi Ali heeft wel eens gezegd dat Rita Verdonk zoveel weerstand
oproept omdat ze een vrouw is. Daar zit ook wel iets in. Misschien was het
stevige of harde vreemdelingenbeleid van deze regering beter te accepteren
geweest als het werd uitgevoerd door een man. Omdat we van een vrouw meer
mededogen verwachten.
Maar alleen het vrouw-zijn van Rita Verdonk kan moeilijk verklaren waarom zij
is uitgegroeid tot meest gehate politicus van Nederland. Er is meer aan de
hand.
Veel belangrijker is dat Rita Verdonk iets doet dat haar mannelijke
voorgangers niet hebben gedurfd. Ze maakt duidelijk dat er voor veel migranten
geen plaats meer is.
Daarmee negeert Verdonk de traditionele christelijke reflex - die van de
barmhartige Nederlander die zich over vreemdelingen ontfermt. En dat doet ze
regelmatig op een provocerende manier.
