Start Omhoog

Citaten uit

OM is zeker niet enige schuldige

Cyrille Fijnaut; NRC 16 september 2005

Beeldvorming in publieke opinie is helemaal scheef Fouten parkmoord zijn gevolg van jaren wanbeleid bij de politie De fouten die zijn gemaakt in het onderzoek naar de Schiedamse parkmoord tonen aan hoe belangrijk het is om de kwaliteit van de recherche weer op peil te brengen, meent Cyrille Fijnaut.

[...] Zowat alle belangrijke fouten die bij de aanpak van een zogeheten kapitaal delict kunnen worden gemaakt, zijn hier begaan: miserabel technisch onderzoek op de plaats delict, zeer onvolkomen uitvoering van deelonderzoeken in de omgeving, verhoormethodes die in allerlei opzichten onaanvaardbaar zijn, ondermaatse dossiervorming et cetera, et cetera. En dit door de politie in het Rotterdamse, die tot in de jaren tachtig in Nederland model stond voor de manier waarop zo'n zwaar delict als `de Schiedammer parkmoord' moest worden behandeld!

[...]

De politie is echter zeker zo verantwoordelijk voor de totale afgang van de Nederlandse strafrechtspleging in deze affaire. Het zou hierom niet meer dan eerlijk zijn geweest wanneer de korpschef van Rotterdam-Rijnmond bij de presentatie van het rapport een plaats had opgeëist naast het hoofd van het openbaar ministerie en zich eveneens in ronde bewoordingen bij alle slachtoffers van de dwaling had geëxcuseerd. En met slachtoffers bedoel ik hier ook de rechters op alle niveaus: hun verkeerde oordeel wortelt zonder meer in de vele gebreken van het politie-onderzoek. Het optreden van de presidenten van rechtbank en hof bij NOVA vond ik pijnlijk. De Rotterdamse korpsleiding had daar moeten zitten, vergezeld door de hoofdofficier van justitie.

Hoe kon het gebeuren dat uitgerekend de Rotterdamse politie in dit geval zo onprofessioneel heeft gehandeld?

De verleiding is groot om de betrokken politiemensen en leden van het openbaar ministerie tot zondebokken te maken. En er kunnen hun ook in persoon zeker allerlei dingen worden verweten. Maar het zou volstrekt onjuist zijn om het hierbij te laten. Om de eenvoudige reden dat hun falen in hoofdzaak de wrange vrucht is van jaren wanbeleid bij de (in dit geval Rotterdamse) politie.

Van redelijk dichtbij heb ik kunnen meemaken hoe sedert het einde van de jaren tachtig de recherche in deze stad door zogeheten politiemanagers werd onttakeld. Professionele recherchemensen die in alle toonaarden waarschuwden voor de gevolgen van deze deconstructie, werden niet geloofd en/of verlieten eigener beweging het korps. De spijkerharde analyse in dit rapport liegt echter niet: teamleiders met onvoldoende ervaring voor zo'n zaak, technische rechercheurs die elkaar pas op de plaats delict voor het eerst van hun leven zagen en ga zo maar door.

Is deze zaak uniek?

Elk kapitaal delict en elk strafrechtelijk onderzoek bij zo'n delict is uniek. Is hij exemplarisch voor de kwaliteit van de Nederlandse recherche rond de voorbije eeuwwisseling? Dat durf ik zo niet te zeggen; daarvoor moeten de onderzoeken in een hele reeks kapitale delicten systematisch met elkaar worden vergeleken. Maar dat in allerlei onderzoeken door politie en justitie een of meer fouten zijn gemaakt die ook in deze strafzaak een grote rol hebben gespeeld, staat vast. Dit is in de voorbije jaren niet alleen publiekelijk gebleken, ook interne evaluaties van onderzoeken hebben dit aangetoond.

[... ... ...]

 

Start Omhoog