Bronnen bij
Kunnen we ook iets doen?

  Slechts enkele recente bronnen zijn chronologisch vermeld.  

3 juni 2003
Mahawat Kahn, Hikmat, Taal alleen integreert niet; NRC  

In weerwil van wat veel mensen denken is de taal niet de grootste hindernis als het gaat om integratie van allochtonen.
[… D]e Nederlandse autochtone gemeenschap heeft te lang in de waan geleefd dat de bevolkingssamenstelling van de jaren ’50 nog altijd de norm uitmaakt, terwijl in de tussentijd de polder gekleurd is geraakt door salsa, roti, cousous, minaret en ook door de nieuwe bewoners zoals Fatima en Mohammed. De gemeenschap is derhalve toe aan een nieuw evenwicht – een gekleurd evenwicht, veelal de multiculturele samenleving genoemd. […] Zolang zij [=de autochtonen] niet bereid zijn om te accepteren dat er een nieuw tijdperk is aangebroken en dar diversiteit onderdeel is van deze samenleving, zullen er problemen zijn. […]
Het zou beter zijn als men met elkaar in gesprek zou zijn op basis van gemeenschappelijke verantwoordelijkheden en bezorgdheden. […] Het kan nu nog. Er zijn genoeg gematigde moslims, maar dan met het oprecht en integer gebeuren.  

25 juni 2003
Na 11-9 nu vrede in Ede; plaatselijke politie en  Marokkanen sluiten convenant; Trouw  

Met een samenwerkingsovereenkomst probeerden Edese Marokkanen en politie gisteravond duidelijk te maken dat “11 september” nu echt tot het verleden behoort. […] Gisteren tekenden de meeste Marokkaanse organisaties in Ede en de politie een convenant waarmee zij de ‘vertrouwensband’ willen herstellen. De politie zal de komende drie jaar de Marokkaanse vertegenwoordigers over de aanpak van Marokkaanse jongeren raadplegen, hen van aanhoudingen op de hoogte brengen en discriminatie ebstrijden. De Marokkanen zullen de achterban wijzen op het eblang van sociale controle en opvoeding, problemen aan de politie doorgeven en die voorlichten over cultuurverschillen. 

5 juli 2003
Kleijwegt, Margalith, 1940-1945 voor beginners; Zijn moslimjongeren nog te genezen van het antisemitisme? VN

Met illustraties uit ‘De Ontdekking’, www.annefrank.nl/ontdekking  

Het is waar: in Nederland neemt het antisemitisme toe. Ook waar: de gemeente, het onderwijs, de Anne Frank Stichting, het Verzetsmuseum en andere instellingen kijken niet lijdzaam toe, maar doen er iets tegen. Met preventie als toverwoord. Hoe gaat dat? ‘Meisjes met hoofddoekjes die ijverig bezig zijn Ivriet te schrijven. Prachtig!’
[…]
[Rob] Oudkerk [,wethouder te Amsterdam,] verwacht het meest van initiatieven die mensen zelf nemen. ‘Breng jongeren bij elkaar, maak het leuk.’
[…]Het verzetsmuseum krijgt sinds enige tijd zelfs extra geld van Oudkerk voor het binnenhalen van Amsterdamse scholen. […] Het werkt. Amsterdamse scholen hebben grote belangstelling voor het Verzetsmuseum […] ook een aantal islamitische basisscholen. […]

Het is belangrijk dat ze leren waar vooroordelen toe kunnen leiden, zegt hun onderwijzer. […] Vijf minuten later zitten de kinderen muisstil in het leslokaal dat tegenwoordig aan het Achterhuis is toegevoegd. […] De medewerkers van het Anne Frank Huis raden docenten meestal aan de confrontatie met hun leerlingen aan te gaan. Aak klaart de lucht dan op. Dat is ook de benadering van de stichting zelf. […] ‘Leerkrachten die de discussie wel durven aangaan, melden dat het bijna altijd goed afloopt.’

[…] ‘Als een scholier zegt dat Hitler een toffe peer was, stop ik met de les. Ik vraag waarom hij die opmerking maakt, ik wil argumenten horen. En als de ouders het niet eens zijn met die aanpak, nodig ik ze uit. Dan praten we, dat werkt.’
De docent uit Amsterdam laat zich tevreden uit over het wederzijds begrip dat hij kweekt met zijn eigentijdse manier van lesgeven. Projecten als ‘de islam in de wereld’ en ‘de islam en de moderne natie’ heeft hij helemaal op zijn leerlingen toe geschreven.

[…]
De staf van het Verzetsmuseum maakt zich zorgen over de benarde positie van de allochtone jongeren. Het is de gidsen opgevallen dat islamitische kinderen beelden van joden uit de oorlog vaak op zichzelf betrekken. ‘Dan vragen ze waarom ze met zoveel wantrouwen worden bejegend.’ […]
In alle gesprekken komt terug dat jongeren met een islamitische achtergrond zich buitengesloten voelen. Naast de situatie in Israël is dat de belangrijkste oorzaak van hun frustratie.
[…]
PvdA-kamerlid Khadija Arib (van Marokkaanse komaf) kent de jongeren om wie het gaat en maakt zich zorgen. […] Na de zomervakantie gaat ze aan de slag met jongens uit de buurt. Arib is van plan een heel programma met hen af te werken.