Start Omhoog

Bronnen & Lees meer 

bij Opinie # 28

De volgorde is chronologisch 
Links verwijzen naar meer citaten

26 september 2000
Lans, Jos van der, Jubelbegroting 2001: is dit alles? Hoe welvarend Nederland worstelt met een diep knagende twijfel; WD

Het Nederlandse zelfbeeld van soberheid is in recordtijd vervangen door een zelfbeeld van het-kan-niet-gek-genoeg. We geven veel geld uit aan luxe, maar klagen als bepaalde tarieven omhoog gaan. De twijfel gaat knagen: maakt geld gelukkig? [...]
We zien de overheid, en alle collectieve voorzieningen waar we haar verantwoordelijk achten, als een goedkoop warenhuis op zondag, waar we graag winkelen maar vooral zelf niet willen werken. 

14 April 2001
Smeets, Hubert, De staat van paniek; Nederland is ontredderd en niemand weet hoe het verder moet; NRC

De MKZ-epidemie [...] drukt ons met de neus op [...] de verdonkermaande paradox dat een liberaliserende maatschappij niet minder maar juist meer regels nodig heeft. De vrijheid van de mens houdt immers daar op waar die van de buurman begint. Hoe losser het leven wordt, des te steviger de staat moet durven zijn. En dat laatste is niet het geval. 

2 Februari 2002
Wees, Trudy van der, Nederland leert zijn emoties tonen; Hoogleraar geschiedenis en maatschappij Beunders dicht televisie belangrijke rol toe; WD

"Het is opmerkelijk dat mensen sneller geëmotioneerd raken door iets dat ze op de televisie zien dan wanneer ze er in werkelijkheid bij zijn geweest." [...]
"Enerzijds bezorgt televisie mensen hele positieve gevoelens. [...] Anderzijds hebben tv-kijkers het gevoel buiten de werkelijkheid te staan. Hoe meer media we tot onze beschikking krijgen, hoe eenzamer we ons gaan voelen. [...] Mensen willen weer menselijke, lichamelijke armte om zich heen."

1 Juni 2002
Pama, Gretha, Zoek het maar uit met je pleuriszooi; Gewone burgers bedreigen Rotterdamse PvdA-politica; NRC

Politiek leeft weer sinds een paar maanden. Maar verschillende, vooral linkse politici ervaren nieuwe repressie: schelden mag, maar meehelpen ho maar. [...] "Het zijn geen hooligans, het zijn gewone burgers." [...]
"De mensen willen er dus zelf niet meer over hoeven nadenken. Ze willen dat 'het' opgelost wordt. Eigenlijk vinden ze: het had al opgelost moeten zijn." [...]
"Je merkte een enorme verruwing van het spraakgebruik. Een ver-extremisering van de standpunten. mensen wilden geen nuance meer aanbrengen." [...]
"Als mensen niet meer bereid zijn hun eigen rol, hun eigen verantwoordelijkheid in de samenleving te bezien, dan kan ik dit werk [als politica] toch niet meer doen? Ik moet ervan uit kunnen gaan dat in deze deelgemeente [IJsselmonde in Rotterdam] zestigduizend wellevende mensen wonen." [...]
"En verder hoop ik [... d]at de mensen weer bij zinnen komen en zich realiseren: de maatschappij, dat zijn wij allemaal samen."

Zomer 2002
Heijden, Hein-Anton van der, Een droom die niet uitkwam; De Helling 

"De jongensdromen van Pim Fortuyn", dat was de kop boven een artikel in de Helling van zomer 1994. Hein-Anton van der Heijden portretteerde Fortuyn toen als iemand met goede ideeën maar geen politicus. Acht jaar later veroverde Fortuyn postuum een kamerzetel. 
De droom deel II [...]
Een meer structurele analyse brengt de opkomst van het Fortuynisme in verband met een crisis van de op politiek partijen gebaseerde parlementaire democratie. [...]
Fortuyn pretendeerde het onbehagen een stem te geven, maar hij heeft het omgekeerde bereikt: een mediahype, irrationaliteit, en tenslotte de reactionaire reflex. [...]
De 'constructieve' kant van het Fortuynisme stond voor het doorbreken van de versteende politieke structuren, pro cessen en verhoudingen. De waarschuwing van dit Fortuy nisme ernstig nemen, is de grote uitdaging voor de Neder landse politiek in de komende vier jaar.

Zomer 2002
Velthuis, Olav, "Nederlandse burgers zijn zeurpieten"
; De Helling 

Burgers moeten ophouden zoveel te verwachten van de politiek en zelf de handen uit de mouwen steken. Volgens de Amerikaanse politicoloog Benjamin Barber is het antwoord op de ontreddering van westerse democratieën niet leiderschap maar burgerschap.

September 2002
Heuts, Leon, Kogelbrieven in een neurotische samenleving; Filosofiemagazine 

De Groningse geschiedfilosoof Frank Ankersmit over de neurotische samenleving.

14 september 2002
Voorspoed strijdt met onbehagen; Tegenstrijdigheid in Nederland; WD

Nederland is een vat vol tegenstrijdigheden, zo concludeert het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) in het Sociaal en Cultureel Rapport 2002. De afgelopen tien jaar geven een 'merkwaardige combinatie van voorspoed en onbehagen te zien'. 

15 September 2002
Ackermans, Mike, Partij kan slechts overleven met kijkcijferkanon; Tv niet in staat tot rol van objectief intermediair; NRC

De verkiezingen van 2002 vormden, door de rol van tv, een rigoureuze breuk met het verleden. [...] Die ontwikkeling zou te verdragen zijn, als televisie de rol van de gedrukte pers zou overnemen. Daarbij horen begrippen als evenwichtige informatieverstrekking, kritische verslaggeving, objectieve intermediair tussen publiek en bestuurlijk establishment. Maar die rol wil televisie niet meer spelen. Amusement, shockfactor, oproer: alles wat de kijkcijfers ten goede komt bepaalt de inhoud van de programma's. 

Herfst 2002 (datum is verloren gegaan)
Heijne, Bas, Een hoger belang; NRC

[...] Balkenende: De 'slag om het politiek leiderschap' van LPF-ministers Bomhoff en Heinsbroek hadden veel 'gedoe' veroorzaakt. "Tegelijkertijd signaleer ik dat de democratie haar werking heeft. daar ben ik dan ook gelukkig mee."
Ik signaleer iets anders: door het 'gedoe' in de 87 dagen van het kabinet-Balkenende heeft de politiek meer aan geloofwaardigheid verloren dan in zeven jaar Paars. [...]
Als je alles onmiddellijk toegankelijk wilt maken, moet je al die commissies en ingewikkelde rapporten afschaffen. Onmiddellijke toegankelijkheid vereist vergaande simplificatie, en dan is het proces niet langer democratisch. [...] Niet de politiek moet naar de burger gebracht worden, maar de burger naar de politiek. 

4 Oktober 2002
Effting, Maud & Rek, Wilma de, Mondig geworden burger slaat terug naar media
; dVk 

De LPF eist een schadevergoeding van Theo van Gogh. Niet alleen de media, maar ook cabaretiers komen steeds vaker onder druk te staan. Niemand gunt elkaar nog een afwijkende mening.

Prins Claus die een bodemprocedure wint tegen het weekblad Privé. De LPF die vijftigduizend euro schadevergoeding eist van Theo van Gogh wegens zijn beschuldigingen in Business Class (RTL 5) aan het adres van Mat Herben. NOVA-presentator Willem Lust die tienduizend euro wil hebben van Het Parool wegens een column van Heleen van Royen over zijn vermeende haarstukje. Anneke Grönloh die de NCRV dreigt met een kort geding vanwege een persiflage door Paul de Leeuw.

Volgens mediasocioloog Peter Hofstede staan de recente affaires niet op zichzelf. Het zijn geen incidenten; ze passen in de trend van de mondiger wordende burger die actie onderneemt als zaken hem niet bevallen. 

'De houding ten opzichte van de vrijheid van meningsuiting verandert, en dat houdt rechtstreeks verband met de opkomst van politieke partijen als de LPF [...]'
[...] De toenemende assertiviteit is ook te merken in interviews, concludeert journaliste Wouke van Scherrenburg van Den Haag Vandaag. [...]

'Misschien heeft het wel te maken met de manier waarop Pim Fortuyn zich gedroeg; die stelde ook tegenvragen. Van mij mogen meer mensen zo assertief worden. Het is spannender, mensen worden vrijer. Zo'n Gerrit Zalm bijvoorbeeld, die ineens recht in de camera kijkt en de LPF toespreekt. Dat vind ik een leuke ontwikkeling.'

19 Oktober 2002
Kruiter, Albert Jan & Veld, Roel in 't, Onderschat niet wat Pim heeft blootgelegd; NRC

[...] Ook anderen [dan de LPF] mogen er niet meer op rekenen dat de zogenaamde kiezersgunst - die veel meer een teken van afkeer van anderen is dan steunverlening - nog enige duurzaamheid bezit. Daar ligt een dieper gaande ontwikkeling aan ten grondslag waar Fortuyn haarfijn op inspeelde, namelijk de verschuiving van de traditionele parlementaire politiek naar de mediapolitiek [...] Fortuyn was de eerste mediapoliticus van Nederland. [...] De socioloog Castells heeft op overtuigende wijze aangetoond dat mediapolitiek wezenlijk anders van aard is dan de vroegere parlementaire politiek. Media verplatst de politiek tot in de media, weg uit het parlement. [...]

Door de erkenning van hetgeen Fortuyn heeft blootgelegd, kan een angstaanjagende vergissing worden voorkomen. Wij definiëren de nalatenschap van Fortuyn als de opdracht om verbroken verbindingen te herstellen: enerzijds door de herziening van de taakstelling van de overheid en anderzijds door institutionele hervorming, in het bijzonder met betrekking tot meer directe vormen van democratie. Die nalatenschap raakt niet alleen zijn aanhang, maar al wie de democratie lief is. 

? November? 2002
Oosterbaan, Warna, Het onbehagen kan weer ondergronds; NRC-Magazine

Samenvatting:
Het essay bespreekt verschillende analyses van de gebeurtenissen in 2002, met name de  opkomst van de LPF. De schrijfster concludeert dat de meeste analyses slechts een of enkele elementen, oorzaken of factoren noemen en geen meer omvattende verklaring bieden. Wellicht kan de sociologische theorie een bredere verklaring geven van wat er gebeurde. De schrijfster probeert dit te doen.
Met name twee groepen in de samenleving hadden last van ontevredenheid, en juist die groepen zien we terug als LPF stemmers:

de ondernemers die wel geld hadden maar weinig politieke macht en die niet echt toegelaten werden tot de toenmalige elite, en

de lager opgeleide hoofd- en handarbeiders die weinig uitzicht hadden op verbetering en die meer van de welvaartskoek toebedeeld wilden krijgen 

Beide groepen hadden elkaar nooit ontmoet of gevonden, als Pim Fortuyn er niet was geweest. Deze wist de onvrede van beide delen van de bevolking te verwoorden, voor het voetlicht te brengen, en deze groepen het uitzicht op politieke macht te geven. Ze grepen dus die kans en stemden massaal op de LPF. 

15 November 2002
Tuil, Erwin, Boek schetst ontluisterend beeld van Fortuyn; WD

Jutta Chorus en Menno de Galan: In de ban van Fortuyn. 

Chorus en De Galan portretteren een narcistische poseur en een eenzame man die vooral gedreven werd door rancune en miskenning. [...] De langzamerhand opgebouwde mythe Pim Fortuyn wordt gedeeltelijk teruggebracht tot normale proporties. [...] De neiging tot geschiedbijstelling leidde ertoe dat zijn visie op de werkelijkheid verwrongen kon zijn. 

30 November 2002
Jansen van Galen, John, De schim van Pim; VN

Eerste wet van de mediacratie: doe als politicus net alsof je een gewoon mens bent. Want de camera registreert haarfijn de authenticiteit van de aspirant-regenten op campagne.

[...] Liesbet van Zoonen, hoogleraar media en populaire cultuur aan de Universiteit van Amsterdam [...]: "Luisteren naar de stem van het volk begint met respect voor de cultuur van het volk, met waardering voor de stijl en het soort argumenten die aanslaan in massamedia, met een liefdevollere benadering van de televisie."

[...] In hun Verkoop van de politiek over de campagne van 1994 signaleren de politicologen Kees Brants en Philip van Praag een verschuiving van het zwaartepunt van politiek naar media. De politieke strijd lijkt steeds meer een mediaspektakel te worden. 

4 December 2002
Berg, Ap van der, Politiek omarmt het Fortuynisme; WD

Vrijwel alle grote partijen hebben hun huiswerk voor de komende verkiezingen klaar. In manifesten, bijsluiters en 'zevenpuntenplannen' wordt de koers voor de volgende vier jaar uitgezet. Het Fortuynisme blijkt wortel te hebben geschoten.

[...] Fortuyn is dood en begraven. Maar diens opvattingen en boodschappen beklijfden, getuige de aangescherpte en geactualiseerde verkiezingsprogramma's voor de verkiezingen van 22 januari. [...]

De rode draad in de programma's is: wie niet wil luisteren, moet maar voelen. En niet te zuinig ook. Zelfs Fortuyns voormalige politieke vijanden - PvdA en GroenLinks - bijten wat dat aangaat venijnig van zich af [...].

[...] Zo 'shopt' eenieder naar believen in het winkeltje vol electorale kostbaarheden van Fortuyn [...].

7 December 2002
Brink, Rineke van der, Rechts-populisme - Verkiezing verloren, invloed blijft;
Trouw 

Twintig jaar geleden begon het rechts-populisme als een protest van bange en boze kiezers; nu is het in West-Europa uitgegroeid tot een beweging met een stevige ideologische kern. Gaan rechts-populisten regeren, dan komen ze weliswaar soms in de problemen. Maar daarmee verliezen ze hun invloed nog niet.

[... R]echtse populisten hebben hun succes voor een flink deel te danken aan hun compromisloze en eendimensionale ideeën. Als ze in een regeringscoalitie stappen moeten ze compromissen sluiten, worden ze geconfronteerd met de weerbarstige praktijk van het besturen en maken ze vuile handen. In plaats van overal tegen, moeten ze nu ook vóór iets zijn. Dat wil nogal eens tot interne spanningen leiden, net als het verdelen van de baantjes.
Kortom, rechts-populistische partijen gaan zodra ze aan de macht komen veel trekken vertonen van het vermaledijde politieke establishment en verliezen prompt een groot deel van hun electorale aantrekkingskracht.

Voor zo'n visie is wel iets te zeggen, maar er is geen sprake van een wet van Meden en Perzen.
[...] Sinds 15 mei van dit jaar is veiligheid en alles wat daar in de ogen van Pim Fortuyn mee samenhing, topprioriteit voor alle politieke partijen. Sla er de programma's voor de aanstaande Kamerverkiezingen maar op na. Het gerenommeerde Britse weekblad The Economist spreekt in zijn nummer van 30 november van 'Fortuynism without Fortuyn'.

21 December 2002 
Weezel, Max van, Betoverd door een rechtse raddraaier; VN

Ze noemden hem een 'onverholen moslimhater' en een 'smoezelig type'. Buitenlandse journalisten hadden weinig vleiende woorden voor Pim Fortuyn over. Dat de 'nieuwe politiek' Nederland vooruit zou helpen, geloofden ze al helemaal niet. En ze kregen groot gelijk. 
[...] De enige uitzondering vormden rond die tijd de  glossy magazines en websites waarover de internationale gay scene beschikte. Die juichten zonder voorbehoud [...] 
Bijval kreeg de Rotterdamme rook uit de hoek van conservatieve columnisten. 
Ter linkerzijde [...] 

21 December 2002
Desmet, Yves, Beter zoeken dan gidsen; VN 

Terwijl het leek alsof Nederland een oersaai land was, borrelde onder de
oppervlakte het ongenoegen. Pim Fortuyn gaf er stem aan, de klassieke politici
keken verslagen toe. En zijn nog steeds van slag. 
Er is maar één manier waarop ze weer greep kunnen krijgen op de burgers die vastbesloten zijn het establishment te jennen, zegt Yves Desmet, politiek hoofdredacteur van 'De Morgen'. 
'Een pedagoog worden die de hele klas op een hoger niveau tilt. Want politiek is te ernstig om alleen aan emoties over te laten, maar ook te belangrijk om die emoties niet ernstig
te nemen.'

21 December 2002
Zonneveld, Michel, De Vlucht van de politiek; Land in de war; VN

Nog nooit was Nederland, gemeten naar het inkomen per hoofd van de bevoking en het gemiddelde vermogen per burger zo rijk. Het jaar 2002 was het sluitstuk van een ongekende economische groei. 
Wie door een doorsnee woonwijk loopt, ziet dat meteen. De tuinen zijn mooi aangeharkt, ene of twee middenklasse auto's voor de deur, het huis netjes verbouwd. Daarom is het zo verbazingwekkend dat de gemiddelde burger, ondanks al die welvaart, nog nooit zo ontevreden was als nu. 
[...] Dus is het nogal overdreven om te menen dat de vorige kabinetten een 'puinhoop' van het land hebben gemaakt. Toch geloven mensen dat.
Nog nooit is het zo goed gegaan met de integratie. [...] Toch is de paniek over het 'multiculturele drame' nimmer zo groot geweest. 
Nog nooit is Nederland zo veilig geweest. [...] Toch zijn de mensen banger dan ooit. 
[...] Het land is in de war en het is niet vreemd dat er politici zijn die het dan ook even niet weten. 

28 December 2002
Kottman, Pieter, Ongrijpbaar, nee rechtvaardig; Nicolas Sarkozy is de Franse variant op Pim Fortuyn; NRC

[... O]ndanks al die verschillen is in Frankrijk dezelfde neo-conservatieve wind opgestoken die al langer in Nederland waait. 
[...] Net als Kaltenbach en Tribalat leggen Finkelkraut en de zijnen de schuld bij links en in het verlengde daarvan bij kranten als  Le Monde en Libération.

28 December 2002
Boogaard, Raymond van den, Wel heel veel rebellie, maar geen revolutie; NRC

Dat de leiderloze LPF een instabiele factor zou kunnen blijken, is voorzien: na de Statenverkiezingen van maar 2003 zien we wel verder, denken CDA en VVD. Maar de implosie van de LPF begint al in de zomervakantie. De Kamerfractie wordt geteisterd door allerlei even heftige als zinledige conflicten. Wanneer de krijg zich voortzet in een uitzichtloze, en ook zinledige ruzie tussen de LPF-ministers Bomhoff en Heinsbroek krijgen CDA en VVD het benauwd. Zij vrezen dat op deze manier het aanzien van de parlementaire democratie in het algemeen, in 2002 toch al gehavend, nog verder zal dalen. CDA en VVD zeggen hun steun aan het kabinet op, voor 22 januari 2003 worden nieuwe verkiezingen uitgeschreven. 

Zo eindigt het eerste experiment met de 'nieuwe politiek'. 

[...] Er is ook iets niet gebeurd in 2002: de vaak voorspelde links-rechtspolarisatie is uitgebleven, en rechts-radicalisme is een zaak van enkelingen in de LPF gebleven. Alle hoofdstromingen ter linker- en rechterzijde kunnen zich nog altijd kabinetsdeelname aan de zijde van het CDA voorstellen zoals dat al heel lang geweest is. En als een nieuw 'historisch compromis' tussen links en rechts voorlopig uitgesloten lijkt, dan is dat niet omdat betrokkenen elkaar haten of te vuur en te zwaard bestrijden, maar eerder omdat de democratie zelf daaronder te lijden
heeft. 

Nederland is nog steeds een land van grote politieke consensus. Al is die consensus - wat betreft recht en orde, wat in het openbaar gezegd mag worden, wat betreft immigratie en integratie en andere onderwerpen - het afgelopen jaar dan verschoven. En dat alles toch vooral door toedoen van de eenling, die nu in Italië in een praalgraf ligt.

NRC, De afrekening; 31 december 2002

Het nu bijna afgesloten jaar 2002 gaat wat Nederland betreft de geschiedenis in als het jaar van de moord op Pim Fortuyn. Met de aanslag op de man die bezig was aan een geslaagde aanval op de gevestigde politieke orde, heeft het land een ander aanzien gekregen. Niet alleen door de gebeurtenis zelf, maar ook door de nasleep ervan. 
Kort samengevat: de sfeer is grimmiger geworden. [...]

De kiezer beantwoordde de kabbelende jaren van Paars op 15 mei met een ongenadige afrekening. PvdA, VVD en D66, in het bezit van een comfortabele meerderheid van 97 zetels, zagen dit aantal na de verkiezingen teruggebracht tot 54. De stemmen gingen naar de nieuwkomers van de Lijst Pim Fortuyn en het CDA, dat een verrassende comeback in het centrum van de macht maakte. 

Het zorgde voor een paradoxale uitkomst van de kabinetsformatie. Want de roep om drastische verandering, zo pregnant verwoord bij monde van Pim Fortuyn, leidde uiteindelijk tot een kabinet onder leiding van Jan Peter Balkenende van het CDA, de partij die tot 1994 met haar onafgebroken regeringsdeelname als geen ander nu juist de continuïteit in de Nederlandse politiek vertegenwoordigde. [...]

De belangrijkste vraag is vanzelfsprekend of de revolte van de kiezer, afgezien van de personele verschuivingen, tot enig resultaat heeft geleid. En dan moet het trieste antwoord toch zijn dat de 'puinruimers' die de plaats hebben ingenomen van de gevestigde politici vooralsnog slechts voor een desillusie hebben gezorgd.  [...]

De voor de hand liggende conclusie is dan al gauw dat de Fortuyn-revolte in feite tot niet meer dan een jaar oponthoud voor de traditionele politiek heeft geleid. Maar dat zou een miskenning zijn van de onderliggende stromen die de kiezer zo massaal op drift hebben doen slaan. De uitslag van de verkiezingen van afgelopen mei illustreerde de vertrouwensbreuk tussen een groot deel van het electoraat en zijn oorspronkelijke vertegenwoordigers. Die breuk is in dit turbulente jaar nog lang niet geheeld. Want er is een groot verschil tussen de mededeling de boodschap van de kiezer te hebben begrepen en daar ook naar te handelen. Wat dat laatste betreft is er nog een wereld te winnen.

25 februari 2003
Fortuyn wilde Kok 'tot in de hel' vervolgen; WD

Pim Fortuyn wilde ook toenmalig premier Kok, PvdA-fractievoorzitter Melkert en GroenLinks-lijsttrekker Paul Rosenmöller laten aanklagen wegens het 'aanzetten tot haat'. Zijn advocaten hebben hem daarvan weerhouden, omdat de drie geen vergelijking met het nazi-verleden hadden gemaakt. De wijlen LPF-leider legde zich hier 'met tegenzin' bij neer. Maar hij eiste wel dat de overige politici die deze vergelijking wel trokken 'tot in de hel' vervolgd zouden worden. [...]
De officier van justitie wees de aanklacht [tot haat zaaien ...] af, omdat 'aanzetten tot haat alleen strafbaar zou zijn op grond van ras, geloof of levensovertuiging '... en juist niet op grond van politieke opvattingen'.

1 Maart 2003
Haenen, Marcel, 'Als politici zijn we veel te veel in vertoningen terechtgekomen'; De coming-out van voormalig VVD-lijsttrekker Hans Dijkstal; NRC

[...] Over de macht van het beeld en de ontluistering van het openbaar bestuur. [...]
"De overheid slaat door in populisme en neemt standpunten in die ze niet waar kan maken."

9 April 2003
ANP: 'Haatzaai-aangifte' van Fortuyn voor gerechtshof

Het gerechtshof in Den Haag behandelt vandaag de klacht van de nabestaanden van Pim Fortuyn en de LPF over het niet-vervolgen van een aantal politici en journalisten. Zij zouden hebben aangezet tot haat jegens de doodgeschoten Fortuyn en zijn politieke geestverwanten.

19 April 2003
Etty, Elsbeth, Als het de koningin was geweest; NRC 

Het was Ferry Hoogendijk die ermee begon, binnen een minuut na de veroordeling van de moordenaar van Pim Fortuyn tot achttien jaar. Als de koningin het slachtoffer was geweest, dan had Volkert van der G. heus wel levenslang gekregen, knerpte hij bitter. [...] 
Deze reactie op het vonnis van de Amsterdamse rechtbank typeert het diepgewortelde gevoel van verongelijktheid waar Fortuyn aan appelleerde. 

19 April 2003
Wagendorp, Bert, Al bijna een gewone partij; dVk

[...] Die bluf, die lichtelijk geïrriteerde uitstraling van schijt-aan-de-wereld, die voor half april veel te bruine koppen. Die cognac naast de koffie. [... D]at straatjargon. [...]
[..] Fortuyns 'Ik zeg wat ik denk' werd door menigeen van zijn volgelingen uitgebreid tot 'Ik zeg wat ik denk tegen de pers.' Het betrof daarbij meestal gedachten over collega-LPF'ers. Hetgeen de sfeer niet ten goede kwam en weer publicitaire tegenoffensieven uitlokte. [...]
Consequentie van een en ander was dat de taal van de straat zelfs doordronmg tot het hoofdredactioneel commentaar van een deftige krant als de NRC - kennelijk vielen d epolitieke ontwikkelingen anders niet meer te duiden. 

19 April 2003
Kranenberg, Annieke & Kruijt, Michiel, Rechter was te mild voor Volkert; Interview Koos Plooij; dVk

Officier van justitie Koos _Plooij eiste levenslang tegen de moordenaar van Pim Fortuyn. De rechtbank maakte er achttien jaar van. [...]
"Ik heb betoogd dat Volkert het democratische proces onherstelbaar heeft beschadigd. De rechtbank heeft mijn stelling versmald tot het verkiezingsporces van 15 mei 2002. [...] Wij moeten trots en zuinig zijn op onze democratische waarden. Wie daaruit een belangrijke factor elimineert, brengt dat principe onherstelbare schade toe." [..]
"Een enquête van NIPO wees na mijn eis uit dat een meerderheid in Nederland voor levenslang was."

22 April 2003
Plooij en Bauduin kregen kogelbrief; WD

De rechter en de officier van justitie in de zaak Volkert van der G. zijn met de dood bedreigd. Zaterdag werd bekend dat officier van justitie Koos Plooij kort na de uitspraak een kogelbrief ontving. Daarnaast is rechter Frans Bauduin ernstig bedreigd. [...] Bauduin [is] buiten de kogelbrief ook apart bedreigd. [...] De onbekende afzender was woedend over de strafmaat en noemt zichzelf een aanhanger van Pim Fortuyn. [...] "Wij zullen onze jachtgeweren leegschieten op Frans Bauduin."

25 April 2003 
Koopman, Paul, Nieuwe politiek eendagsvlieg; WD

Fortuyn hekelde met veel succes de gesloten en bloedeloze Haagse werkwijze waarbij het parlement de regering nauwelijks weerwerk biedt. Balkenende pakte de handschoen op. [...V]an die bezieling was in de afgelopen maanden in elk geval weinig te merken. [...]
Gaat de partij van Balkenende voort op deze weg, dan is de nieuwe politiek al dood en begraven, nog vóórdat er een begin mee is gemaakt.

 

Start Omhoog