[Terug naar het essay]     [Terug naar Bronnen - Doen] 

Citaten uit

Velde, Koert van der,
Islamitische waarden - 'Moslima op straat past schaamte'
Trouw, 2003-jan-17

Diaconale samenwerking tussen christelijke en moslimgemeenschappen biedt 'de broodnodige ervaring van Samen staan we sterk', belooft de folder van de gisteren gehouden studiedag die de klinkende naam 'Oproep tot solidariteit' had meegekregen. Maar solidair met wie? Van de dertig bezoekers met elkaar, om de gezochte ervaring 'extra sterk op te kunnen doen'? Met weggelopen of mishandelde moslimmeisjes, verslaafden, homo's en psychiatrisch patiënten, uitgestoten door de eigen gemeenschap?

Volgens deskundigen gijzelt een diep schaamtegevoel de barmhartigheid van Nederlandse moslims. [...]

De deelnemers, voornamelijk oudere christenen, zijn niet gekomen om deze problemen te bespreken. Liever wisselen ze ervaringen uit en luisteren ze naar moslimse medemensen.

'Dialoog' is een doorslaand succes. Een man uit IJmond vertelt over de avonden waarop Turkse moslims waren uitgenodigd. Het was wel een beetje moeizaam, moet hij bekennen: alles moest worden vertaald. "En tijdens onze Vredesdienst zat de zaal vol hoofddoekjes, de Turkse mannen waren er niet. Heel grappig.'' Een Zaanse christen: ,,Bij ons is er al een groot saamhorigheidsgevoel. We hebben het al over 'onze imam'.'' [...]

Spreker Ömür Tas van de organisatie Islam en Dialoog begrijpt wel waarom moskeeën nog nauwelijks hulpverleningsprojecten hebben om geloofsgenoten te helpen.

Hij somt de redenen op:

de korte periode dat moslims hier zijn,

lage scholing,

het geïsoleerde leven van moslims in de Nederlandse samenleving,

gebrek aan geld, ook omdat dat eerder aan naaste familieleden wordt geschonken in het moederland, dan aan onbekenden hier.

Waarom noemt deze Amsterdammer de schaamte niet, die zelfs het denken over islamitische hulp aan mensen die aan de onderkant van de eigen gemeenschap hangen, in de kiem smoort? ,,Ik weet het niet, ik ben nog nooit islamitische verslaafden, homo's of weggelopen meisjes tegengekomen.''

Professor Akcahuseyin, van de Islamitische Universiteit Rotterdam, mengt zich in het gesprek. ,,Als wetenschapper moet ik de voordelen noemen die met schaamte samenhangen. Als een moslimmeisje op straat loopt en er staat een groep jongens op de stoep, zorgt schaamte ervoor dat zij niet dwars door die groep heenloopt, maar haar ogen neerslaat en omloopt.''

,,Een vader ziet in zijn kind een product. Heb je een zwak product, dan schaam je je. Vaders proberen dus een zo goed mogelijk product af te leveren.'' De professor medische ethiek vindt dat het probleem van de vader met zijn weggelopen dochter of zijn verslaafde zoon niet in de moskee thuishoort. ,,Als je problemen hebt ga je naar een dokter of een psycholoog. Die zijn daar toch voor?''

Diaconaal deskundige Miriam den Hollander, van het Amsterdams buurvrouwencontact, ,,heeft genoeg van de betuttelende houding waar de Nederlanders bekend om staan''. Haar organisatie biedt geïsoleerde moslimvrouwen taalles aan huis. Al 35 vrijwilligers bezoeken elke week 35 moslimvrouwen - een praktische bijdrage aan de integratie. "Maar zonder verklaring vooraf waaruit blijkt dat de vrouw toestemming heeft van haar man, zetten wij geen voet over de drempel.'' [...]

[Terug naar het essay]     [Terug naar Bronnen - Doen]