Start Weblog Inhoud Wat is nieuw English

Opinie # 19

Luister naar de kinderen

Maar Bush struikelt over seksuele openheid

Een kreet die in de Verenigde Staten nogal eens te horen is - "Listen to the children!". Doen ze dat daar dan ook? Nee, tenzij een kind na urenlange verhoren eindelijk van seksueel misbruik spreekt. De politiek doet het in elk geval niet. Die struikelt over seksuele openheid.

Op de Kindertop van de VN kregen een 400 kinderen uit de gehele wereld het woord. 

VN-Kindertop eens over actieplan

New York - De staatshoofden en regeringsleiders zijn het zaterdagochtend op de valreep eens geworden over een nieuw, bindend actieplan. 
Het compromis werd door alle 189 deelnemende landen met applaus ontvangen.
Op het laatste moment kon worden voorkomen dat over het nieuwe actieplan een stemming gehouden zou moeten worden.

Het struikelblok in de gesprekken waren de voorbehoedsmiddelen en abortus bij minderjarigen.
Het actieplan houdt onder meer in het terugdringen van de kindersterfte, verbetering van de toegang tot het onderwijs en bescherming van kinderen tegen uitbuiting en oorlog.
Het actieplan, Een Wereld geschikt Voor Kinderen, heeft een looptijd van tien jaar.

Wegener Dagbladen 13 mei 2002

Onder hen was Willemijn Aerdts uit Zwolle (19).
Ze kreeg er een zoen van Nelson Mandela. 

"Willemijn heeft in haar speech  [..] de nadruk op goede seksuele voorlichting gelegd. 'Maar dan hoor je president Bush zeggen dat jongeren in Amerika niet aan seks doen. Dan vraag je je toch af of die man wel doorheeft wat er in de werkelijke wereld gebeurt?
In Amerika heb je gigantisch veel tienermoeders. Hoezo niet aan seks doen?

De Verenigde Staten zijn ook het enige land dat het verdrag van de Rechten van het Kind niet heeft ondertekend. [..]

'Weet je wat Bush wel in het verdrag wil hebben? Dat elk gezin uit vader, moeder en kinderen bestaat. Nou vraag ik je.  Wil je ontkennen hoe de werkelijkheid is?' "

Wegener Dagbladen 18 mei 2002

Kinderrechten

De VS en Somalië hebben als enige landen ter wereld het Verdrag inzake de Rechten van het Kind niet geratificeerd.
Het verdrag geeft kinderen behalve burgerrechten speciale rechten op bescherming, onderwijs en gezondheidszorg.

Volgens de VS is het verdrag strijdig met de gezinswaarden en schendt het rechten van ouders.
De VS maken bezwaar tegen de bepalingen die doodstraf en levenslang voor minderjarigen verbieden en tegen het artikel over het recht op gezondheidsvoorlichting, waaronder ook seksuele voorlichting kan worden verstaan.
Washington bepleit voor kinderen onthouding in plaats van voorlichting. 

Islamitische landen die ook tegen seksuele voorlichting zijn, ratificeerden wel omdat het verdrag er niet expliciet over spreekt. 

NRC 6 juli 2002

Sprak Willemijn uit Nederland vrijuit over voorlichting, abortus en tienermoeders, haar leeftijdsgenoten die in de staat New York het examen Engels voor de neus kregen, kregen opgeschoonde teksten voor ogen. Elke verwijzing naar ras, religie, seks, naaktheid, alcohol of andere drugs was uit de oorspronkelijke teksten geschrapt - zelfs uit een speech van VN-secretaris Kofi Annan. Een zin in een boekfragment: "Ze is lesbisch" durft men daar niet aan 19-jarigen voor te leggen. Pech voor wie 19 jaar is en lesbisch is. Voor haar geen steuntje in de rug.

En de jongere kinderen dan, die daar vanuit een ideaal van 'onschuld' (lees: seksloosheid) worden gezien?

"Ook aardige moeders maakten het ons na aankomst in het land al snel duidelijk: 
onze dochter van drie moest echt een bovenstukje dragen, terwijl zon, zee en zand in Californië zo lekker waren dat we dachten dat niks eigenlijk genoeg was.

"Kuisheid is een zorg van velen. Ook die van de man in een fotowinkel in de hoofdstad van de verenigde Staten. Hij belde of we dringend even langs wilden komen; hij kon niet zeggen waar het over ging.
Het bleek te gaan om een paar blote zomerfoto's te gaan van onze dochter en twee vriendinnetjes. Zij waren nog geen vier en schommelden in een tuin. 
"Ik heb ze natuurlijk niet afgedrukt, maar ik had het eigenlijk aan de federale recherche moeten melden", was zijn  behulpzame uitleg."
(Marc Chavannes, Amerika: kuis van voor de zondeval, NRC 8 juni 2002)

Het kan erger. Een acht-jarig meisje in Vermont werd beschuldigd van 'seksueel lastig vallen' (harassment) omdat zij een klasgenootje een briefje had gestuurd waarin zij hem vroeg of deze haar vriendje (boyfriend) wilde zijn. 

Hoofdstuk 3 van het boek van Judith Levine, Harmful for Minors, The perils of protecting children from sex, staat vol met dit soort voorbeelden - het genoemde voorbeeld op blz. 49.  

Niet dat de ouders veel rechten hebben in de Verenigde Staten. Met zo'n blootfoto van een drie-jarige kun je je kind kwijt raken. Een kleuter van twee wordt exhibitionisme aangewreven en de ouders verliezen een stuk ouderlijk gezag en recht. Wij noemden al eerder voorbeelden van dergelijke absurditeiten. De macht ligt helemaal niet bij de ouders en hun rechten, maar bij de rechtse en conservatief-christelijke groepen die daar de macht hebben en deze niet uit handen willen geven.

Het is een harde maatschappij daar. Aanpassen is het devies. Niet alleen de films, maar ook de mensen zijn strak geclassificeerd per leeftijdsgroep. 

"Sociologisch onderzoek in de VS toonde aan dat kinderen vanaf tien jaar (vooral meisjes) zich voornamelijk richten op, en aanpassen aan, hun leeftijdgenoten: ze zijn banger voor elkaar dan voor de docent. Het echte gevoel wordt verborgen en vervangen door holle opschepperij over drank en seks.
Om de ziel toch iets te doen te geven stort men zich op de commerciële pseudo-passie voor de popsterren. Het is een vlucht naar de geborgenheid van het plastic idool." (Vincent Icke, Passie en precisie, NRC 7 juli 2002).

Tegenwicht wil [...] zo nodig Tegenwicht bieden.

Waartoe? Tot een humane samenleving, dat wil zeggen; een samenleving met menselijke relaties van hoge kwaliteit. Die zijn er al zeker nu ook al, maar ze zijn beperkt en worden bedreigd.

Ze zijn beperkt in die zin dat 'blank met blank' relateert, Turken met Turken, Marokkanen met Marokkanen, Christenen met Christenen, Moslims met Moslims, enzovoorts enzovoorts. Ook zijn ze beperkt in de zin van: kinderen met kinderen, jongeren met jongeren, volwassenen met volwassenen. Maar is dit wel goed voor de toekomstige volwassen burgers?

Homepage Tegenwicht

"In Amerika ben je gewoon 'een ongelofelijke loser' als je niet meedoet, weet Amerika-deskundige Willem Post", sprekend over Valentijnsdag. 
In Amerika is het anonieme, romantische er wel vanaf. Zo'n harde maatschappij als in de VS heeft zulke uitlaatkleppen nodig. Door het harde werken zijn mensen maar weinig thuis. met Valentijnsdag maken ze hun afwezigheid goed, maar het is bepaald geen dag van oprechte gevoelens." 
(Bernice Breure, Wegener Dagbladen 13 februari 2001)

Terug naar de Kindertop van de VN

Berry Hanson (12) overhandigde 95 miljoen handtekeningen aan Nelson Mandela.


 

"Khadija Iman (14) uit Kenia liet merken dat jongeren niet schromen om dingen bij hun naam te noemen. Khadija: 'We willen dat er gratis condooms komen, en dat je je gratis en vrijwillig kunt laten testen [op AIDS]'

'Ik wil heel graag journalist worden. maar ik vraag me af of dat wel kan, ik bedoel, ik ben een meisje' - Geraldine Kamande (14) uit Kenia. [..] Haar belangrijkste boodschap: 'Dat kinderen zien dat er hoop is, dat ze mogelijkheden krijgen om hun situatie te verbeteren. Kijk maar naar mij. Ik ben hier ook.'

Aan het eind van het Kinderforum kwam Nelson Mandela de kinderen toespreken. Met een staande ovatie, liederen en hier een daar een paar tranen ~ heetten ze hem welkom. 'Hem de hand  schudden was voor mij het hoogtepunt,' ~ vertelde Renee Zandvliet (15) uit Nederland later. 


Nelson Mandela begon ruim een j aar geleden de handtekeningenactie 'Say Yes for Children' , waarin hij volwassenen en kinderen uit de hele wereld vroeg in te stemmen met tien punten voor een betere wereld voor kinderen. 
Op het Kinderforum kreeg hij het resultaat van zijn actie in handen: Barron Hanson (12) uit Australië overhandigde hem maar liefst 95 miljoen handtekeningen.

'Wij willen een wereld die goed is voor kinderen, want een wereld die goed is , voor ons, is goed voor iedereen,' was de boodschap van de kinderen aan de regeringsleiders. Na het voorlezen kregen ze applaus:
'We willen een gelijke behandeling in dit gevecht om de kinderrechten te verwezenlijken. Wij beloven dat we de acties ondersteunen, die jullie voor kinderen ondernemen. Maar we vragen ook om jullie toewijding en hulp bij de acties die wij ondernemen. We zijn niet de oorzaak van de problemen. Wij zijn juist , nodig om deze problemen op te lossen.'  "
(Kinderen eerst!, UNICEF, juli 2002)

Willemijn: "Wij moeten niet alleen geraadpleegd worden, maar ook betrokken worden bij de beslissingen"

Kofi Annan: "Naar jullie zal geluisterd worden"

Bush struikelt over seksuele openheid... 

Openheid zou slecht zijn voor de kinderen en voor het land, dus die openheid is daar helemaal niet. Zelfs seksuele voorlichters mogen er nauwelijks over seks spreken, laat staan er plaatjes bij laten zien. Ze hebben het vooral over ziektes en het zich onthouden van seks door de jeugd -- The joy of not having sex - yet. Wij hier in Nederland daarentegen zijn er juist erg open in.

... wij hier niet

Wat is wijsheid? Ons inziens moeten we zuinig zijn op die openheid en in dit opzicht niet gaan amerikaniseren. Dit zou niet goed zijn voor het land en voor de jeugd.

Dit betoogt in elk geval Gerry van der List in Veel seks, weinig schade (Elsevier, 27 oktober 2001):

"Seksualisering heeft beschaving niet ondermijnd, maar juist versterkt: je kunt zaken niet afwijzen, alleen omdat ze je tegen de borst stuiten."

"Zonder overdrijven kun je zeggen dat Nederland inmiddels -in alle lagen van de bevolking -de meest geseksualiseerde samenleving in de geschiedenis van de westerse beschaving is. Nog nooit zijn er zo veelmogelijkheden geweest om over seks te praten, om seks in beeld te brengen, om de eigen seksuele voorkeuren te praktiseren; nog nooit is de seksuele fantasie zo geprikkeld.
Daarmee is Nederland meteen een interessant cultuursociologisch experiment."

"De oudere Nederlander die zich nog herinnert hoe geslachtelijk verkeer in katholieke en calvinistische kringen met zonde en ellende werd geassocieerd, kan alleen maar jaloers zijn op de jeugd van tegenwoordig die grotendeels bevrijd is van dergelijke benauwende conventies."

"Daar komt bij dat incest zich vooral voordoet in milieus waar seksuele repressie nog hoogtij viert. Er is geen feitelijke basis om verkrachters en incestplegers af te schilderen ais de natuurlijke kinderen van de seksuele revolutie."

"Mede door de vrouwenemancipatie, uitgebreide seksuele voorlichting en zelfregulering is de morele verloedering uiterst beperkt gebleven. Het is niet toevallig dat het aantal tienerzwangerschappen in het libertijnse Nederland relatiefklein is. De seksualisering heeft de beschaving niet ondermijnd. Zij heeft haar, door een vergroting van de keuzevrijheid en door het veraangenamen van het leven van velen, eerder versterkt. Grosso modo geldt: hoe meer seksshops een land telt, des te aangenamer, vrijer en beschaafder het is."

In een verslag van een congres over seksuologie lezen we:

" [...] ik nam de microfoon en zei dat wij hier in Nederland het laagste percentage tienerzwangerschappen te wereld hebben, en een abortuswet, maar ook de laagste abortuscijfers ter wereld. Hoe dan? Niet door een "Postpone sex" campagne, nee, door voorlichting, informatie, openheid, gesprekken, de pil en condooms, NVSH en Rutgershuizen. De zaal applaudisseerde.
Nadien kreeg ik tal van handen geschud met, uit tal van talen vertaald: "Goed land, dat van u! Doe Amerika (ons) niet na! U heeft de goede weg gevonden in uw land! Ga zo door! Gefeliciteerd, dat u in dat land leeft!" [...]
Hierop sloot Sanderijn van de Doef erg goed aan met haar lezing over ‘seksuele opvoeding van nul tot achttien in Nederland’.
(Gieles, F.E.J. , Seksuologie nu: twee recente congressen)

Laten we zuinig zijn op de openheid die wij hier in Nederland hebben bereikt op dit gebied. Onze tieners zijn behoorlijk jong volwassen. Wie naar ze luistert zal merken dat ze best open willen zijn, ook over seksuele zaken - hoewel meestal juist niet tegenover de ouders. "De gebrekkige vertrouwensband die kinderen met hun ouders hebben kan daar debet aan zijn." (WD, 22 mei 2002)  Ze 'denken aan weinig anders', meldt Jantine de Boer, maar ze zijn ook best bereid zijn tot veilig vrijen.

Hierin lopen 'de deskundigen' een beetje achter, gezien hun 'verbijstering' over afspraken om aan seks te doen bij een groepje Haarlemse jongeren die hiertoe af en toe in een hotel bijeen bleken te komen, vrijwillig en gewenst. Waarom dit nu meteen "een orgie" wordt genoemd in plaats van gewoon "een afspraak", blijft onduidelijk. 
(Monique van Hoogstraten, Seksorgies verbijsteren deskundigen, Wegener Dagbladen 23 maart 2002)
De geraadpleegde deskundigen, de eerder genoemde Van der Doef en de hier eerder geciteerde Rademakers, verbazen zich eerst even, maar vermelden dan dat ze wel weten dat de leeftijd van de eerste seksuele ervaringen omlaag is gegaan. Ze verwijzen, terecht, naar openheid en goede voorlichting  over deze zaken.

Dit hebben we hier in Nederland bereikt en het helpt heel wat meer dan wat in de VS dan 'voorlichting' heet: gepraat over ziektes en over onthouding. Dat helpt helemaal niets, integendeel. Ze hebben daar erg veel alleenstaande tienermoeders en heel wat jonge aids patiënten, heel wat meer dan wij hier kennen. Dus we doen het zo kwaad nog niet hier. Houden zo, willen we maar zeggen.

[Bronnen en lees Meer]

Start Weblog Inhoud Wat is nieuw English